YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2608
KARAR NO : 2018/8014
KARAR TARİHİ : 18.12.2018
MAHKEMESİ : … BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada … 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 26/12/2016 tarih ve 2015/242 E. – 2016/418 K. sayılı kararın davacı vekili ile davalı … vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair … Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 17/04/2017 tarih ve 2017/309-2017/349 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı …’nin 2014/13484 sayılı “… Yapı ve Gayrimenkul Danışmanlığı + şekil” ibareli marka tescil başvurusuna, müvekkilinin 2004/16835, 2012/24146, 2012/24161, 2012/24149 sayılı ve “…”, “… …”, “the … residence”, “…” ibareli markalarına dayanarak yaptığı itirazlarının, diğer davalı … YİDK’nın 2015/M-5909 sayılı kararıyla reddedildiğini, oysa davalı markasındaki “…” ibaresinin …şehir’deki bir semt ismi olduğunu ve bunun davalının adresinden de anlaşılabileceğini, davalı markasının davacının markasının …şehir’deki bir şubesi olarak algılanacağını, “…” ibaresi üzerindeki gerçek hak sahibinin müvekkili olduğunu, markaların ayırt edilemeyecek ve iltibasa neden olacak kadar benzer bulunduğunu, ileri sürerek davalı … YİDK’nın anılan kararının iptaline, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı … vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı … vekili, davacı markası ile müvekkili başvurusunun benzer olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalının marka başvurusu ile davacının “…” esas ibareli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerliğin bulunduğu, her iki marka da “…” ibaresinin asli ve ayırt edici unsur olarak ön plana çıktığı, aynı emtia sınıfında bulunan başvuru markasının 36. sınıftaki tüm hizmetler yönünden iltibas ve benzerlik oluştuğu, bu hizmetler yönünden 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesindeki iltibas oluştuğu, diğer kısımlar açısından taraf markaları arasında iltibas ve benzerliğin oluşmadığı, 556 sayılı KHK’nın 8/4. maddesindeki koşulların davacı yararına oluşmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı … YİDK’nın 2015/M-5909 sayılı kararının 36. sınıfında yer alan tüm hizmetler yönünden iptaline, diğer davalı markasının 36. sınıftaki tüm hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karar karşı davacı vekilince ve davalı … vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesi ile davacı vekili ile davalı … vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı … vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı …’den alınmasına, 18/12/2018 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.