YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2604
KARAR NO : 2019/81
KARAR TARİHİ : 07.01.2019
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada … 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 26/12/2016 tarih ve 2015/425 E. – 2016/410 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair … Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 05/04/2017 tarih ve 2017/272-2017/263 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2015/33090 sayılı “… KOLEJİ+Şekil” ibareli 16 ve 41. sınıf mal ve hizmetleri kapsayan marka başvurusunun 556 sayılı KHK 7/1-b maddesi uyarınca markanın kapsadığı mal ve hizmetler yönünden kısmen, bu karara karşı yapılan itirazın ise TPE YİDK kararıyla nihai olarak reddedildiğini, redde mesnet markaların müvekkilinin başvuru markası ile aynı olmadığını, aynı tür mal ve hizmetleri kapsamadığını, hitap ettikleri tüketici kitlesinin farklı olduğunu, müvekkilinin redde mesnet marka sahiplerinden farklı olarak eğitim sektöründe faaliyette bulunduğunu ileri sürerek TPE YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; markalardaki esas unsurun “…” ibaresi olduğunu, bu anlamda markalar arasında benzerliğin bulunduğunu, markaların aynı tür mal ve hizmetleri kapsadığını, TPE YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu marka ile redde mesnet markalardaki ortak unsurun “…” ibaresi olduğu, mal ve hizmetler yönünden benzerliğin bulunduğu, ancak davacının başvuru markası ile redde mesnet olan 2001/21619 sayılı markanın ibarelerine eklenen şekiller ile ayırt edici nitelik kazandıkları, bu nedenle davacı markası ile redde mesnet markaların arasında şekil unsuru bakımından farklılığın bulunduğu, markaların 556 sayılı KHK madde 7/1-b anlamında aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olmadığı, markaların karıştırılma ihtimaline dair hususların 556 sayılı KHK madde 8 kapsamında davalı TPE nezdinde yapılacak itiraz üzerine
değerlendirilebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne, TPE YİDK’nın 2015-M-11257 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
… Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı vekilinin istinaf başvurusunun, davacı başvuru markası ile redde mesnet markalar arasında 556 sayılı KHK.nin 7/1-b maddesi anlamında benzerliğin bulunmadığı, ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07/01/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.