YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2438
KARAR NO : 2018/7978
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı … 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/11/2016 gün ve 2013/489-2016/764 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Yukarıda tarih ve numarası yazılı ilk derece mahkemesi dava dosyası, temyiz incelemesi için Dairemize gönderilmiş olup, dosya re’sen ele alandı, içerisindeki tüm belgeler okunup incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dava, iade-i muhakeme talebine ilişkin olup, dosyanın incelenmesinden, ilk derece mahkemesince, 22.11.2016 tarihinde, temyiz yolu açık olmak üzere davalı vekilinin iade-i muhakeme talebinin kısmen kabulüne karar verildiği, davacı vekilinin temyizi üzerine dava dosyasının temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 374 ve devamı maddelerinde düzenlenen yargılamanın yenilenmesi talebi, hukuki niteliği itibariyle ayrı ve bağımsız bir davadır. İBK 23.05.1956 gün ve 8/9 sayılı kararında da yargılamanın yenilenmesi talebinin müstakil bir dava olduğu, bu sebeple harca tabi olduğu ve mutlaka usulüne uygun duruşma daveti yapılmak suretiyle karara bağlanması gerektiği, evrak üzerinden değerlendirme yapılamayacağı hususu vurgulanmıştır.
İlk derece mahkemesince 22.11.2016 tarihinde verilen nihai nitelikteki kararın, bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtikten sonra verildiği açıktır. Keza, dava dosyasında 6100 sayılı Kanun’un Geçici 3. maddesinin ve bu meyanda anılan maddenin 2. fıkrasının uygulanmasını gerektirir nitelikte bir kararın temyiz incelemesinin yapıldığını gösterir bilgi- belgeye de rastlanmamıştır. Bu meyanda, mahkemece evvelce verilen 2011/350 E-2012/219 K sayılı kararın Dairemizce onanmak suretiyle kesinleşmiş olmasının anılan Kanunun Geçici 3/2. maddesinin uygulanmasını gerektirmeyeceği, bir başka söyleyişle, bu durumun 22.11.2016 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, mahkemece verilen kararın kanunyolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine ait olup, yasa gereğinin takdir ve ifası bakımından dava dosyasının ilk derece mahkemesine iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dava dosyasının kanunyolu incelemesi için ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere yerel ilk derece mahkemesine iadesine, 17/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.