YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2423
KARAR NO : 2018/7743
KARAR TARİHİ : 10.12.2018
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 06/11/2014 tarih ve 2014/804-2014/408 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin …’de hadde işiyle uğraştığını, taraflar arasında yapılan sipariş ve anlaşmaya göre, davalı firmaya 134350 kg hurda demiri sevk irsaliyeleri ile sevk edip malların teslim ettiiğini, bilahare faturanın kesilip davalıya teslim edildiğini, fatura bedelinin davalı tarafından banka havalesiyle gönderileceği taahhüt edilmesine rağmen, ödemenin yapılmaması üzerine ilamsız takibe geçildiğini, icra takibinden sonra fatura bedelinin 85.918,75 TL’sinin davalı tarafından banka havalesi yoluyla gönderildiğini ancak bakiye 9.064,35 TL’nin ödenmediğini ileri sürerek, bu miktara yönelik haksız ve kötü niyetli itirazın iptali ile inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile yapılan 13/08/2011 tarihli sözleşme gereği bu firmadan hurda demir alımı yapıldığını, sözleşme gereği satıma konu olan mal ve miktarının ölçülmesinde teslim yeri kantarının esas alınacağını, mal ile ilgili firenin alıcının ve teslim yeri fabrikanın eksperi tarafından belirlenip satıcıya yani alacaklıya yansıtılacağının kararlaştırıldığını, davacı tarafından mal için belirtilen fire ve kantar farkları dikkate alınmaksızın, sözleşmeye aykırı olarak fatura düzenlendiğini, faturada borç miktarı olarak 94.983,10 TL olarak belirtilmiş ise de esas borcun 85.918,75 TL olduğunu, kantar fişleri ve fabrika eksper fişlerinden de görüleceği üzere, ürünlerin fireli olup, bu firenin hesaplamada düşülmesi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında akdedilen sözleşmenin 7.maddesine göre fabrika yani alıcının kantar tonajının geçerli olacağı, fire konusunda satıcı firmanın ikaz edilip satıcı firmaya yansıtılacağının kararlaştırıldığı, teslim edilen hurda metalde davalı tartım yapmış ve fire oranı belirlenip buna göre hurda metalin bedelinin tespit edildiği, davacı tarafından davalıya satımı yapılan talaş hurdasındaki curuf ve çapak miktarının teamüllere ve malın durumuna göre %30-%60 oranında değiştiği, ortalama %50 oranında firenin uygulandığı ve bu hususun talaş hurdasında normal bir durum olduğu, sözleşmenin 7.maddesi gereğince de, bu durumun satıcı firmaya yansıtıldığı, davalının davacıya borcunun olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 10/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.