YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2345
KARAR NO : 2018/7776
KARAR TARİHİ : 10.12.2018
MAHKEMESİ : …. BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada … 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20.09.2016 tarih ve 2015/190 E. – 2016/1507 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair …. Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 17/03/2017 tarih ve 2017/133-2017/177 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle 6100 sayılı Kanunun’un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline mevduat faizinden daha yüksek getiri elde edeceği vaat edildiğinden ötürü, davalı bankanın şubesi ile müvekkili arasında “Türev Ürünleri Çerçeve Sözleşmesi” imzalandığını, bu sözleşmenin bir opsiyon sözleşmesi türü olduğunu, müvekkilinin imzaladığı sözleşme ile döviz cinsinden kur tahminine dayalı alış ve satış işlemleri yapmak üzere davalı bankaya ciddi bir borsa deneyimi ve teknik bilgi birikimi ile birlikte öngörü gerektiren bu konuda yetki verdiğini, davalı bankanın deneyimi olmayan müvekkilini riskler dahil olmak üzere yanlış yönlendirdiğini, bankanın sözlü ya da yazılı risk bildiriminde bulunmayarak müvekkilinin ana parası da dahil olmak büyük kayıplara uğramasına sebebiyet verdiğini, davalı bankanın sözleşme hükümlerine aykırı davrandığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL maddi zararın 27.01.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile tahsilini talep etmiş,
Davalı …. vekili, davanın reddi isteminde bulunmuştur.
Mahkemece, dava konusu alacağın bankacılık sözleşmesinden kaynaklandığı, davacının tacir sıfatının bulunmadığı, davanın …’nın 4/1-a-f bentlerinde sayılan mutlak ticari davalardan (tarafların tacir olup olmadığına bakılmaksızın) olmadığı, 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’unun 3/k-l, 73 ve 83/2.maddeleri dikkate alındığında davacının sıfatına ve sözleşmenin niteliğine göre davanın Tüketici Mahkemesinde görülmesi gerektiği gerekçesi ile HMK 115/2. maddesi gereğince davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
…. Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre, davalı vekilinin istinaf başvurusunun, ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden kanuna aykırı bulunmadığı gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda davanın, tüketici mahkemelerinin görevli olduğundan bahisle usulden reddine karar verilmiş, karara karşı davalı vekilinin istinaf başvurusu ise …. Bölge Adliye Mahkemesi 11 Hukuk Dairesi tarafından karar yerinde bulunarak esastan reddedilmiştir.
6100 sayılı HMK 362/1-c maddesinde; yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir.
Yasada görev hususunun en geç bölge adliye mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği açıkça görüldüğünden görev hususunu inceleyen bölge adliye mahkemesi kararına karşı HMK 362/1-c madde hükmü gözetildiğinde temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.
Şu halde, ilk derece mahkemesince görevsiz olması nedeniyle davanın usulden reddine dair verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusu …. Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince yerinde görülmeyerek başvurunun esastan reddine dair verilen karar içerik itibarıyla kesin olup temyiz edilemez. Bu itibarla, davalı vekilinin temyiz başvurusunun reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin, …. Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi kararının içerik itibarıyla kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın …. Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 10/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.