Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2017/2216 E. 2019/406 K. 16.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2216
KARAR NO : 2019/406
KARAR TARİHİ : 16.01.2019

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 01/07/2015 gün ve 2014/308 – 2015/553 sayılı kararı onayan Daire’nin 25/01/2017 gün ve 2015/12475 – 2017/495 sayılı kararı aleyhinde davalı … vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 11.03.1998 tarihinde aile şirketi olarak kurulduğunu, başlangıçta …’ün %34, …’ün % 33, …’ün ise %33 pay sahibi olduğunu, zaman içinde … ve …’ün hisselerini devrettiğini, hisse devir sözleşmesinden sonra müvekkili şirket ile davalılar arasında doğmuş ve doğacak borçlardan sorumluluk sözleşmeleri akdedildiğini, müvekkili şirketin restoranı ve kat karşılığı yaptığı inşaatı önceki ve sonraki tüm borçları ile davalılara devrettiğini, bu tarihten sonra müvekkili şirkette vergi incelemesi başlatıldığını, neticesinde tahakkuk eden vergi aslı, cezaları, özel usulsüzlük cezaları incelendiğinde davalılarca devir alınan restoran ve inşaat faaliyetleri sebebiyle alınan faturalardan kaynaklandığını, ödenen bu cezalar toplamının 86.937,95 TL olduğunu; bu bedelin ödenebilmesi için … A.Ş. …/… Şubesi’nin 05.05.2009 tarihli kredi tahsilat planına istinaden 18.282,10 TL dosya masrafı ve faiz ödediklerini, bu nedenle toplam 110.110,42 TL ödemek zorunda kalındığını, davalıların sorumluluğunda olan ve yine davalılarca ödenmesi gereken ödemeleri müvekkili şirketin ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek 110.110,42 TL’nin ticari temerrüt faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı vekili ile davalı … vekili temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı … vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
1-Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı … vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen sair karar düzeltme istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, şirket müdürü olduğu iddia edilen davalıların sorumluluğuna ilişkin olarak açılmış bulunan alacak davasıdır. Mahkemece, davalı … yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ancak, mahkemece benimsenen bilirkişi raporunda vergi asılları, gecikme faizi ve vergi ziyaı cezalarının bir bütün olarak hesaplandığı ve hesaplanan bu miktar yönünden davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmış olup, davalı … vekilinin vergi asılları yönünden müvekkilinin sorumluluğu bulunmadığına dair ciddi itirazları değerlendirilmemiştir. Bu durumda, mahkemece söz konusu itirazlar değerlendirmeksizin eksik incelemeye dayalı olarak karar tesisi doğru olmamış adı geçen davalı vekilinin bu yöne ilişkin karar düzeltme taleplerinin kabulü ile kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin sair karar düzeltme istemlerinin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin Dairemizin 25.01.2017 tarih, 2015/12475 Esas-2017/495 Karar sayılı onama ilamına yönelik karar düzeltme isteminin kabulü ile mahkemece verilen kararın adı geçen davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin, temyiz ilam ve karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 16/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.