YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2172
KARAR NO : 2018/7613
KARAR TARİHİ : 04.12.2018
MAHKEMESİ : … BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada … 1. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 29/12/2016 tarih ve 2015/185 E. – 2016/381 K. sayılı kararın davalı … vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair … Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 05/04/2017 tarih ve 2017/329-2017/275 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin çok sayıda “…” ve “…S” esas unsurlu markalarının bulunduğunu, davalı …’ın 2013/85369 numaralı “…” ibareli marka tescil başvurusuna yaptıkları itirazlarının, diğer davalı … YİDK’nın 2015/M-1614 numaralı kararı ile reddedildiğini, kararın hukuka aykırı bulunduğunu, zira markalar arasında yazılış, okunuş ve görünüş itibariyle benzerlik bulunduğunu, “…” sözcüğünün İngilizce “şeker, şekerleme, bonbon vs.” anlamlarına geldiğinden 30. sınıfta yer alan gıda ürünleri açısından tanımlayıcı olduğunu, başvuru konusu markanın sahibinin müvekkili markalarının tanınmışlığından haksız yararlanma amacını taşıdığını ve kötüniyetli olduğunu ileri sürerek davalı … YİDK’nın anılan kararının iptaline, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı … vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı … davaya cevap vermemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, dava konusu marka başvurusu kapsamında yer alan tüm malların, davacının redde mesnet markalarında yer alan emtialar ile aynı/benzer olduğu, malların tüketici kesimin ortalama tüketici olduğu, başvuru konusu markada “…” ibaresinin dışında herhangi bir şekil unsurunun kullanılmadığı, söz konusu markada yer alan “…” kelimesinin İngilizce kökenli bir kelime olup “şeker” anlamına geldiği, gıda ürünlerinde sıkça kullanılan tanımlayıcı bir ibare olduğu dikkate alındığında, davalının asıl korumak isteği ibarenin “…” sözcüğü olduğunun anlaşıldığı, davacı markalarında da “…” sözcüğünün esas unsur olarak kullanıldığı, davacının bilhassa “all…, mini…, oto…, mega…s, …lıght, coco…” gibi “ülker” lider markasını içermeyen markaları ile dava konusu başvuru arasındaki benzerlik düzeyinin çok daha yüksek derecede olacağı, sonuç olarak taraf markaları arasında, davalının listesinde yer alan tüm emtialar yönünden 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas koşulunun oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı … YİDK’nın 17/03/2015 tarih 2015/M-1614 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı … vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 26.10.2015 gün ve 2015/4088 E.-11035 K. ve 14.12.2015 gün ve 2015/6156 E.-13418 K. sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere, tarafların markaları arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğu gerekçesi ile davalı … vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı … vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 04/12/2018 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.