YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2145
KARAR NO : 2018/7706
KARAR TARİHİ : 06.12.2018
MAHKEMESİ : … BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada … 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 16/11/2016 tarih ve 2015/38 E. – 2016/345 K. sayılı kararın davalı … vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair … Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/03/2017 tarih ve 2017/229-2017/215 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2014/30105 sayılı “…! + Şekil” ibareli marka başvurusunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-a maddesi kapsamında, davalı … YİDK tarafından reddedildiğini, müvekkilinin 2007 yılından beri “…!” ibaresini kullandığını, bu sloganın … ile özdeşleştiğini, “…’a gidiyorum …” reklam cıngılının bilinirliğinin ortada olduğunu, KHK’nın 7/1-a maddesinin 7/son maddesi ile birlikte dikkate alınmasının gerektiğini, bağımsız araştırma şirketi GFK tarafından yapılan “… slogan hatırlatma” ile ilgili araştırmalarda en çok hatırlanan sloganlarının, “…” olduğunu ileri sürerek, davalı … YİDK’in anılan kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; başvuru markasında göze çarpan unsur olarak kutu şeklinde ev sembolü yanında “…!” ibaresinin 556 sayılı KHK’nın 5. maddesi anlamında marka olma vasfına sahip bulunduğu, bir bütün halinde değerlendirildiğinde, başvurunun tescili talep edilen 19, 20 ve 35. sınıftaki mal veya hizmetler bakımından soyut ayırt edici niteliğinin olduğu davacı tarafın yoğun reklam çalışmaları ile slogan hale getirdiği “…!” ibaresinin de 556 sayılı KHK’nın 7/2. maddesi anlamında kullanım sonucu ayırt edicilik kazandığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı … YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı … vekili istinaf isteminde bulunmuştur.
Bölge adliye mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davacının marka olarak tescil ettirmek istediği “…!” ibaresinin bir slogan markası olarak tescili mümkün ifadelerden olduğu, davacı tarafından kullanım sonucu ayırt edici hale getirildiğinin de ispatlandığı gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı … vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı …’den alınmasına, 06/12/2018 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.