YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2053
KARAR NO : 2018/7795
KARAR TARİHİ : 10.12.2018
MAHKEMESİ : … … 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … … 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/04/2014 tarih ve 2012/274-2014/101 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya ait ….tr alan adını taşıyan web sitesinin müvekkiline ait…..tr alan adlı web sitesinin birebir kopyalanması suretiyle tasarlandığını, web sitelerinin grafik tasarımlarının ve içeriklerin birebir aynı olduğunu, davalının web sitesinde yer alan hakkımızda bölümünde müvekkili şirketin tanıtımında kullanılan ifadelere birebir yer verildiğini, davalı eylemlerinin fikir ve sanat eseri sahipliğinden kaynaklanan haklara tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, eser sahipliğinden kaynaklanan haklara tecavüzün ve haksız rekabetin tespiti ile ve tecavüzün ref’ini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, web sitesi içeriğinin FSEK anlamında bilgisayar programı olarak adlandırılmasının ve bu kategoride değerlendirilmesinin mümkün olmadığını, piyasadaki rakiplerini sindirme amacı güden davacının kötü niyetli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, taraflara ait web sitelerinde görsel tasarımların birbirinden farklılık arz ettiği, aynı kulvarda perakende zincirinde faaliyet gösteren şirketlere ait web sitelerinde de genellikle satışı yapılan ürünlerin ve bu ürünlere ilişkin kampanyaların sergilenip, fiyatların yayınladığı, bu bağlamda bu iş kolundaki sitelerin genel şekli ile benzerlik gösterdiği, FSEK 2/I-1 maddesi hükmü uyarınca, bilgisayar programlarının ilim ve edebiyat eserleri kategorisinde korunduğu ancak dava konusu web tasarımının kanunun ifade ettiği anlamda bilgisayar programı olarak korunacak eserler arasında yer almadığı, Dünya Fikri Mülkiyet Teşkilatı’nın bilgisayar programını, makinenin okuyabileceği bir ortama yüklendiğine bilgi işleme kapasitesine sahip böyle bir makinenin belirli bir işlev veya görevi yerine getirmesinin ya da belirli bir sonucu göstermesini sağlayabilme yetisine sahip bir komutlar dizini olarak tanımladığı, davacıya ait web sitesinin bu kapsamda, işletim sistemi, uygulama programı yada micro kod olarak tanımlanamayacağı, öte yandan davacıya ait web sitesinin FSEK’in 4. maddesi anlamında güzel sanat eseri kategorisine giren garafik eseri niteliğinde de olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, uyuşmazlık konusu web sayfası tasarımı ve materyallerinin 5846 sayılı FSEK hükümleri kapsamında eser niteliğinde bulunmadığının ve haksız rekabet oluşturmayacak genel görüntü ve uygulama niteliğinde olduğunun belirlenmesine göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan mahkeme hükmünün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.