Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2017/1969 E. 2019/219 K. 10.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1969
KARAR NO : 2019/219
KARAR TARİHİ : 10.01.2019

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/04/2015 gün ve 2014/531-2015/133 sayılı kararı onayan Daire’nin 07/02/2017 gün ve 2015/12418-2017/615 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin uzun yıllardan bu yana “…” tanıtım işaretini kullanarak ticari faaliyette bulunduğunu ancak, işbu işaretin marka olarak tescilinin mümkün olmadığını düşünerek tescil ettirmediğini, buna karşın müvekkilinin ürünlerini satan ve anılan işareti kullandığını bilen davalının kötüniyetli olarak “…” ibareli 1 ve 4. sınıf ürünleri içeren, 2013/98886 no’lu markayı adına tescil ettirdiğini, anılan işaretin tescili mümkün ise, 556 sayılı KHK’nın 7,8,8/3,8/4 ve MK’nın 2. maddeleri uyarınca tescil hakkı müvekkiline ait olduğundan öncelikle markanın bu nedenle hükümsüzlüğü gerektiğini ileri sürerek, davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, marka üzerinde öncelik hakkının müvekkiline ait olduğunu, davacının “…” markası ile ürün ticareti yapmadığını, müvekkilinin ise, ciddi hazırlığının bulunduğunu, anılan ibarenin ayırt edici niteliği haiz olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen kara, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 10/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.