YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1775
KARAR NO : 2018/7445
KARAR TARİHİ : 28.11.2018
MAHKEMESİ : … … (…) 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada … … (…) 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/11/2014 tarih ve 2013/16-2014/102 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkil markası ile davalı markasının aynı/ayırt edilemeyecek düzeyde benzer olduğunu, aynı tür ve benzer malları kapsadığını, her iki markanın da kelime ve şekil unsurundan oluştuğunu, taraflara ait kelime unsurları farklı olsa dahi davalı şirketin aynen müvekkil markasında olduğu gibi kenarları oval kırmızı dikdörtgen bir şekil içerisinde beyaz harflerle “…” ibaresinin kullandığını, dava konusu marka ile davacının markasının genel izlenim açısından incelendiğinde, yoğun bir benzerlik içerisinde olduğunu ileri sürerek; davalı adına kayıtlı 2011/101585 sayılı … “EN İYİSİ EN YAKINDA” sayılı marka tescil belgesinin iltibas nedeniyle hükümsüzlüğüne, sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, tarafların markalarının ayırt edici karakterlerinin faklı olduğunu, görsel, fonetik ve kavramsal açıdan benzerlik bulunmadığını, her iki markanın yeterince ayırt edici nitelik taşıdığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacıya ait …+Şekil ibareli marka ile davalıya ait …+Şekil markasının karşılaştırıldığında, her iki markanın ortak sınıfının 35. sınıf olmasına rağmen, markalardaki harflerin ve telaffuzunun faklı olduğu, görsel olarak da benzemediği ortak sınıf ürünlere ilişkin muhatap kitle açısından orta düzey tüketicinin markaları karıştırma tehlikesi ve iltibas ihtimali bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 28/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.