Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2017/1379 E. 2018/7074 K. 14.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1379
KARAR NO : 2018/7074
KARAR TARİHİ : 14.11.2018

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada … … 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/03/2016 tarih ve 2015/142-2016/226 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı … Bankasından 2008 yılında kullanmış olduğu kredi için operasyon masrafı ve kurumsal ekspertiz ücreti adı altında haksız tahsilat yapıldığını ileri sürerek 17.249,91 TL’nin tarafına iade edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile arasında 18.08.2008 tarihli Genel Kredi Sözleşmesi imzalandığını, sözleşmenin 16.1 maddesi çerçevesinde davacı/müşteriden 17.249,91 TL yıllık operasyon ücreti ve ekspertiz ücreti aldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının tacir, düzenlenen kredi sözleşmesin de ticari nitelikte bulunduğu, davacının serbest iradesiyle imzaladığı kredi sözleşmesi ve eki niteliğindeki geri ödeme planınında belirtilen masrafları ödemeyi kabul ettiği, bankaca alınan masraf ve komisyonun sektördeki belli başlı kamu ve özel bankaların aldığı komisyon oranları ortalaması olan % 2’nin altında olduğu, davalı bankanın ödeme planında yer alan % 2 komisyon tutarını bankacılık mevzuatı, yasal mevzuat, yerleşik emsal Yargıtay kararları nazarı dikkate alındığında talepte haklı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, kredi kullanımı nedeniyle proje operasyon masrafı ve kurumsal ekspertiz ücreti adı altında tahsil edilen miktarın iadesi istemine ilişkindir. Davalı tarafça, kredi kullanımı nedeniyle masraf alma hakkının bulunduğunu ve sunulan hizmetler nedeniyle ücret alabileceği savunulmuştur.
Dosya kapsamında alınan bilirkişi raporunda davalının ödeme planı gereğince %2 oranında komisyon talep edebileceği, davalının tahsil ettiği miktarın makul olduğu belirtilmiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Ancak davacı tarafça komisyon değil, proje operasyon masrafı ve ekspertiz ücreti adı altında alınan ücretlerin iadesi talep edilmiş olup hizmet karşılığı tahsil edilmesi gereken bu ücretler bakımından davalı banka tarafından herhangi bir hizmet sunulup sunulmadığına ilişkin inceleme yapılması gerekirken bu konuda bir
değerlendirme yapılmamıştır. Ayrıca kabule göre de; mahkemece başka bir araştırma yapılmadan sadece davalı banka tarafından sunulan geri ödeme planında yer alan %2 oranına göre alınan miktarın makul olduğu sonucuna ulaşılması da doğru görülmemiştir. Bu durumda mahkemece, tahsil edilen miktara ilişkin olarak davacıya bir hizmet verilip verilmediği ve bir hizmet sunulmuşsa davacıdan alınan miktarın makul olup olmadığı değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 14/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.