Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2016/9389 E. 2018/2228 K. 22.03.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/9389
KARAR NO : 2018/2228
KARAR TARİHİ : 22.03.2018

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen …/05/2016 tarih ve 2015/163-2016/108 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, “…” ibaresinin müvekkili tarafından 1994 yılında ticaret siciline tescil ettirildiğini, müvekkili tarafından oluşturulan, piyasaya tanıtılan markanın davalı tarafından 2010 yılında marka olarak tescil edildiğini öğrendiklerini, davalının daha öncesinde müvekkilinin yanında çalıştığını, markadan bu şekilde haberdar olduğunu, davalının eyleminin kötü niyetli ve haksız olduğunu, 40. sınıfta kayıtlı olan davalı markasının hükümsüzlüğünü, sicilden terkinini ve hükmün ilanını talep etmiştir.
Davalı vekili, “…” markasının tanınmış marka olmadığını, davalı tarafından tescil başvurusunun farklı sınıflarda ve müvekkilinin tescilinden sonra olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davalının davacı yanında bir müddet çalıştığı, davacının dava konusu ibareyi 1994 yılından beri kullandığının ispatlandığı, davalının bu ibareyi tescil ettirmekte kötü niyetli olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, “…” markasının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve kötü niyet iddiasının her somut olayın özellikleri dikkate alınmak suretiyle belirlenecek olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddine, usul ve kanuna uygun bulunan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.