YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/8582
KARAR NO : 2017/5489
KARAR TARİHİ : 18.10.2017
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/10/2015 tarih ve 2015/99-2015/377 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, tarafların … otelin sahibi, … Turz. Taş. Tic. Ltd. Şti’nin hissedarı olduklarını, davacıların şirkette bulunan ortaklıktan kaynaklanan haklarını, davalıların fiili engellemeleri ve haksız fiilleri nedeni ile gereği gibi kullanamadıklarını, taraflar arasındaki … 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 1999/1584 Esas 2005/909 Karar sayılı dosyası incelendiğinde de görüleceği üzere şirket karar organlarının oluşumu ve yönetim kurulu kararları ve sorumlu ortakların eylemlerinin Türk Ticaret Kanunu ve şirket ana sözleşmesine aykırılık teşkil ettiğini, ilgili ceza dosyasında alınan 27.10.1999 tarihli bilirkişi raporunda, şirket karar defterine davacılar adına, davacıların bilgisi, yetkisi ve muvafakati olmaksızın imza atılarak şirket karar organları oluşturulduğunu, şirketin kiralama yaptığını ve borçlandırıldığını, davacıların şirketten kar payı da almalarının söz konusu olmadığını, davacıların maddi zarara uğradıklarını ileri sürerek, fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak üzere davacıların doğrudan ve dolayısıyla ortağı oldukları şirketin maddi zararlarının tespiti ile, şimdilik 100.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili olayların üzerinden 10-12 yıl geçtiğini savunarak zamanaşımı definde bulunmuş, ortakların şirketin zarara uğradığından bahisle kendilerine tazminat ödenmesine ilişkin dava açamayacaklarını, sermaye şirketlerinin ortaklara kar payı dağıtma zorunluluğunun bulunmadığını, davacıların kendilerine kar payı dağıtılmadığı iddialarının hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, kiracılarla muvazaalı anlaşma yapıldığı iddiasının yerinde olmadığını, şirketin kredi kullanmadığını ve davacıların ceza davası neticesinde herhangi bir ceza almadıklarını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; suçun tabi olduğu ceza zamanaşımı süresinin 102/4 maddesi uyarınca 5 yıl olarak düzenlenmiş olduğu, bu şekilde haksız fiilin meydana geldiği tarih olan 14.06.1997 ve 03.03.1998 tarihleri dikkate alındığında haksız fiil üzerinden dava tarihi itibari ile 17 yıla yakın bir sürenin geçmiş olduğu ve tazminat zamanaşımının üst sınırı olan 5 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Davacılar tarafından davalıların kendilerini zarara uğrattıklarından bahisle açılan işbu davada mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, davacıların talepleri dolaylı zarara ilişkin olup, 6102 sayılı TTK’ nın 555. maddesi uyarınca, şirketin uğradığı zararın tazminini, şirket ve her bir pay sahibi isteyebilir ise de pay sahipleri tazminatın ancak şirkete ödenmesini isteyebilirler. Davacılar tazminatın ancak ortağı olunan şirkete verilmesini talep edilebilecekler iken kendilerine verilmesini talep ettiklerinden davanın açıklanan bu gerekçe ile reddi gerekirken yazılı gerekçeyle reddi doğru değil ise de, sonucu itibariyle doğru olan kararın HUMK 438/7. maddesi gereğince açıklanan bu değişik gerekçe ile onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün açıklanan bu değişik gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 18/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.