YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7350
KARAR NO : 2017/5484
KARAR TARİHİ : 18.10.2017

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 6. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 08/12/2015 tarih ve 2014/508-2015/2359 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili eşi ile birlikte 20/10/2012-25/10/2012 tarihleri arasında …-… -…’te tatil yapmak üzere dava dışı seyahat acentası ile anlaşma imzaladığını, tur bedeli olarak 1.240,00 EURO karşılığı 2.950,00 TL ödeme yaptığını ileri sürerek tur kapsamındaki aksaklıklar ve eksiklikler nedeniyle dava tarihindeki EURO karşılığı 3.408,72 TL’nin iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili zaman aşımı ve esas yönünden davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, yanlar arasındaki sözleşme hükümleri kapsamında davalı tarafın sigorta poliçesi sorumluluğu kapsamında dava dışı seyahat acentesinin hizmet kusurundan kaynaklanan davacı zararının giderilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427 maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun’un 19’ncu maddesiyle HUMK eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında, 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir. Davacı vekilince temyize konu yapılan miktar yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalının temyiz itirazlarına gelince; dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve dava tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin dolmamış olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile yerel mahkeme kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 150,51 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.