Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2016/7294 E. 2017/4239 K. 12.09.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7294
KARAR NO : 2017/4239
KARAR TARİHİ : 12.09.2017

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … Batı Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 01/12/2015 tarih ve 2014/219-2015/597 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 23/01/2013 tarihinde Lider … Seyahat Firması’na ait otobüsle beraberinde 8 yaşındaki oğlu Mustafa Kadak ile birlikte … İlçesi’nden …’ya seyahat ettiği sırada otobüs şoförü davalı … ile başka bir araç şoförü arasında tartışma yaşandığını, birbirlerine küfür ettiklerini, bunun üzerine davalı …’nın aracını durdurarak tartıştığı aracın yanına gittiğini, tartışmaya devam ettiklerini ve aralarında kavga etmeye başladıklarını, karşı tarafın kalabalık bir grupla ve ellerinde sopalar ile saldırdıklarını, şoförün otobüse döndüğünü ve tartıştığı dava dışı … isimli kişinin otobüse girerek tartışmayı önlemeye çalışan yolculara sopa ile vurduğunu, müvekkilinin de olay nedeniyle sağ el ve dirsek bölgelerinden darp edildiğini, müvekkilinin sağ el 3 parmağında kırık oluştuğunu, üç ay boyunca sağ elini kullanamadığını, el işi nakış sanatları yapan müvekkilinin işini de yapamadığını, davalıların eylemleri nedeniyle müvekkilinin maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 1.000,00 TL maddi, 30.000,00 TL manevi tazminatın faiziyle davalılardan tahsilini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında ıslah dilekçesi ile maddi tazminat istemini 9.429,88 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı … vekili, meydana geldiği iddia edilen zarara motorlu aracın işletilmesinin sebebiyet vermediğini, zararla motorlu aracın işletilmesi arasındaki illiyet bağının kesildiğini, bu nedenle müvekkilinin meydana gelen olayda herhangi bir kusur ve sorumluluğunun bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı …, olay tarihinde dava dışı … isimli şahsın kullandığı aracın kendisinin sevk ve idaresinde bulunan aracı sıkıştırdığını, sonra anılan şahsın elinde sopa olduğu halde kendisine ve araca binmesi sonrasında da araçta bulunan yolculara saldırdığını, davacının yaralanmasında herhangi bir kusurunun bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ile Lider … Otobüs İşletmesi sahibi davalı … arasında, 23/01/2013 tarihinde, davacının … İlçesi’nden … İl’ine ulaşımı hususunda taşıma sözleşmesi akdedildiği, sözleşme gereğince davalı taşıyıcı …’in yolcu konumundaki davacıyı sağlıklı olarak gideceği yere ulaştırma yükümlülüğü bulunmasına rağmen, taşımanın yerine getirilmesinde kendisinden yararlanılan diğer davalı araç sürücüsü …’nın seyahat sırasında isminin … olduğu ifade edilen dava dışı bir kişiyle yol verme meselesinden dolayı tartıştığı, yaşanan bu tartışma sonrası yönetimindeki otobüsü durdurduğu ve anılan şahsın davacının seyahat ettiği otobüse binerek elindeki sopa ile yolculara rastgele vurduğu, bu sırada sopa sağ eline isabet eden davacının da yaralandığı, vücut genel çalışma gücünden % 8 oranında kaybettiği ve üç ay süreyle iş göremezlik halinde kaldığı, maddi zarara uğradığı, sözleşmeden kaynaklanan sorumlulukları nedeniyle 6102 sayılı TTK’nın 879 ve 914. maddeleri gereğince davalıların, davacının zararını gidermekle yükümlü oldukları ayrıca, olay tarihi, tarafların ekonomik sosyal durumları, davacının maluliyet durumu birlikte ele alınarak davacının yaralanması nedeniyle gördüğü tedavi süresince çektiği acının bir miktar giderilmesi amacıyla taraflardan birinin zenginleşmesine yol açmamak kaydıyla hakkaniyete uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesinin yerinde olacağı gerekçesiyle, maddi tazminat isteminin kabulü ile, 927,72 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 8.502,16 TL sürekli iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 9.429,88 TL’nin, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile, 8.000,00 TL manevi tazminatın 23/01/2013 tarihinden itibaren yasal faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı … vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı … vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı … vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 892,98 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı …’den alınmasına, 12.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.