YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5971
KARAR NO : 2018/180
KARAR TARİHİ : 10.01.2018
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/02/2016 tarih ve 2015/305-2016/87 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kurum ile otomatik geçiş sistemi tahsisi uygulaması kullanıcı sözleşmesi imzalamış olduğunu, bu sözleşmeye göre müvekkilinin kredi kartına tanımlı araçların OGS cihazlarından her geçişinde geçiş ücretinin otomatik olarak kredi kartı hesabından ödeneceğini, tanımlı kredi kartının geçerlilik tarihinin dolması üzerine davalı banka tarafından yeni kredi kartı verildiğini, müvekkilinin verdiği ödeme talimatı doğrultusunda iki aracının yeni kredi kartına tanımlanmasının unutulduğunu, müvekkilinin geçiş ücretini ödemediği varsayılarak müvekkiline geçiş ücretinin 10 katı ceza kesilmiş olduğunu ileri sürerek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla davacı tarafından peşin ödeme indirimi ile ödenen 25.092,40 TL’nin dava tarihinden başlayacak yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı bankanın davacının beyan etmiş olduğu telefona SMS göndererek sorunu ilettiğini, davacının bir aracı ile 13.11.2013-15.04.2014 tarihleri arasında 12 kez, diğer araç ile 29.06.2013-10.04.2014 tarihleri arasında 108 kez geçiş ihlali yapıldığını, davacının geçişlerin cezalı olduğunu bildiği halde geçişine devam ettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı banka tarafından SMS gönderilmek suretiyle davalı tarafın bilgilendirildiği, geçiş esnasında sistem tarafından yapılan gerek sesli, gerekse ışıklı uyarıların toplam 120 adet geçişte fark edilmemiş olmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, geçişlere ilişkin tahsilatların yapılıp yapılmadığını kontrol etme yükümlüğünün kullanıcıda olduğu, davacı tarafından gerekli kontrollerin yapılmış olması durumunda davaya konu araçların geçişleri ile ilgili otomatik ödemelerin gerçekleşmediğinin tespit edilebileceği, para cezasının davacının kendi kusurundan kaynaklı olarak tahakkuk edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davacının OGS geçişlerinde hesabından paranın tahsil edilememesi nedeniyle cezalı duruma düşerek ödemek zorunda kaldığı bedelin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece itibar edilen bilirkişi raporu doğrultusunda birçok geçişte sistem tarafından yapılan uyarıların fark edilmesi gerektiği, geçişlere ilişkin tahsilatların yapılıp yapılmadığının kontrol edilmesi gerekirken kontrol edilmediği, bu nedenle davacının sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı, davalı bankaya talimat verdiğini, iki aracının kredi kartına tanımlanmaması nedeniyle ceza ödediğini ileri sürmüş, davalı da davacı ile arasında sözleşme bulunduğunu ve otomatik ödeme talimatı verildiğini kabul etmiştir. Her ne kadar dosya kapsamında alınan bilirkişi raporunda davacı tarafın mesaj ile bilgilendirildiği, sistem tarafından geçiş esnasında yapılan ışıklı ve sesli uyarıların toplam 120 geçişte fark edilmemesinin ve geçişlere ait yüksek miktardaki tutarlara hesap hareketlerinde dikkat edilmemesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu, talimatın akıbetinin takip edilmesi gerektiği belirtilmiş ise de bu şekilde geçiş yapılması müterafik kusur olarak değerlendirilmek suretiyle dosyanın bilirkişiye tevdi ile tarafların kusur oranları belirlenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.