Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2016/5903 E. 2018/142 K. 10.01.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5903
KARAR NO : 2018/142
KARAR TARİHİ : 10.01.2018

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/03/2016 tarih ve 2015/436-2016/141 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın … Şubesinden 12/07/2011 tarihinde ticari kredi kullandığını, bu krediye bağlı olarak erken ödeme komisyonu adı altında müvekkilinden 15.750,00 TL tahsil edildiğini, bu durumun hakkaniyete aykırılık teşkil ettiğini ileri sürerek müvekkilinden alınan 15.750,00 TL erken ödeme komisyonunun bankanın tahsil tarihi olan 04/03/2013 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı vekili, görev ve yetki itirazında bulunmuş, davacı ile imzalanan kredi sözleşmesi gereğince iddianın yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafından alınan kredinin kredinin ticari kredi olduğu, 60 ayda geri ödemeli kredinin 20. ayında tüm borcun kapatıldığı, davalı banka tarafından sözleşme uyarınca ana paranın % 10’u ve BSMV olmak üzere toplam 15.750,00 TL erken kapama komisyonu tahsil edildiği, ancak bankalarca ticari kredilerde erken kapama komisyonun fahiş miktarlarda tahsilinin MK 2. maddesine aykırı olduğu, en fazla tüketici kredilerinde olduğu gibi % 2 oranında komisyonun tahsilinin hakkaniyete uygun bulunduğu gerekçesiyle 13.447,40 TL nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 688,84 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 10/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.