YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5811
KARAR NO : 2017/5769
KARAR TARİHİ : 26.10.2017

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/12/2015 tarih ve 2014/875-2015/713 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı banka vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 24/10/2017 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacılar vekili Av. … ile davalılardan … Bankası A.Ş. vekili Av. … dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, dava dilekçesi ile toplam 150.000 EURO tutarındaki çek bedelinin davalılardan müteselsilen tahsiline, ibraz tarihi itibarı ile çek karşılığının bankada bulunduğunun tespit edilmesi halinde bu miktar kadar, karşılığının olmadığının tespit edilmesi halinde ibraz tarihi itibari ile kanunen ödemekle yükümlü olduğu 1.000,00 TL tazminatın reeskont faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile dava konusu 150.000 Euro’nun Merkez Bankasının EURO cinsinden bir yıl vadeli mevduat hesabına uyguladığı en yüksek faiz oranı ile birlikte davalılardan (davalı banka yönünden 1.000 TL ile sınırlı olmak üzere bu bedelin dava tarihinden itibaren değişen oranlardaki reeskont faizi ile birlikte tahsiline) müteselsilen tahsiline karar verilmiş olup, karar temyiz talebinde bulunan davalı banka yönünden 1.000 TL ile sınırlı olarak verilen bu karar, karar tarihindeki temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı banka vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün davalı banka yönünden kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davalı banka vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 26/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.