YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5774
KARAR NO : 2018/169
KARAR TARİHİ : 10.01.2018
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/10/2015 tarih ve 2014/364-2015/306 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2009/05515, 2010/27876, 2008/32191 sayılı ve “pollyboot+şekil”, “polly gloves”, “pollyboat” ibareli markaların sahibi olduğunu, davalının “akpolly antistatic boot+şekil” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı …’ye başvuruda bulunduğunu, 2012/55991 kod numarasını alan başvuruya itirazda bulunulduğunu, ancak itirazın yerinde görülmeyerek reddedildiğini, bu kararın yeniden incelenmesi talebinin de nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, başvurunun müvekkilinin markaları ile benzer olduğunu ve başvurunun tümüyle reddinin gerektiğini, davalının başvurusunun iltibas yaratma ihtimalinin bulunduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, davacının itiraza dayanak markaları ile başvuruya konu markanın görsel, işitsel ve anlamsal düzeyde benzer olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, başvuru ile davacının dayanak gösterdiği markaların farklı olduğunu, “polly” ibaresinin özellikle iş güvenliği çizmelerinin üretildiği poliüretan maddeyi ifade ettiğini, iltibas bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, itiraza mesnet markalar ile başvuru markasında 25.sınıftaki malların aynı veya aynı tür olduğu, itiraza dayanak markalar 35.sınıfı içermese de başvuru markasında mevcut 35/06 mağazacılık hizmetlerinin kapsamında 25.sınıftaki giysiler, ayak, baş giysileri emtiasının da yer aldığı, başvuru ile itiraza dayanak markaların da işitsel, görsel, kavramsal olarak ve genel izlenim itibariyle karıştırılma riski bulunacak düzeyde benzer oldukları, 556 sayılı KHK’nin 8/1-b hüküm anlamında tescil engelinin oluştuğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, … YİDK kararının, başvuru kapsamında yer alan 25.sınıftaki “koruyucu amaçlı olanlar hariç her türlü malzemeden yapılmış iç-dış giysiler, çoraplar. Ayak giysileri. Baş giysileri” ve 35.sınıftaki “müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için koruyucu amaçlı olanlar hariç her türlü malzemeden yapılmış iç-dış giysileri, çoraplar, ayak giysileri, baş giysileri bir araya getirilmesi hizmetleri” yönünden kısmen iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
1- Temyiz dilekçesinin verilme usulü HUMK 434. maddesinde açıklanmış olup, buna göre temyiz isteği harca tabi ise, temyiz dilekçesinin temyiz defterine kayıt ettirilip, temyiz harcının yatırılmış olması gerekmektedir. Temyiz eden, harcını ödemiş olduğu temyiz dilekçesini daha sonraki bir tarihte mahkeme kalemine verirse, temyiz talebi temyiz dilekçesinin mahkeme kalemine verildiği tarihte yapılmış sayılır. Somut olayda temyiz isteği harca tabidir. Davalı … vekiline 15.03.2016 tarihinde gerekçeli karar tebliğ edilmiş, davalı tarafından 01.04.2016 tarihinde temyiz dilekçesi verilmiştir. Bu tarih itibariyle 15 günlük temyiz süresi geçmiş bulunmaktadır. Her ne kadar davalı … vekili tarafından temyiz harcı süresinde yatırılmış olsa da temyiz dilekçesinin kaydı temyiz süresi içinde yapılmamıştır. Bu durumda davalı … vekili tarafından süresinde yapılmış bir temyiz istemi olmadığından temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Davalı şirket vekilinin temyiz itirazlarına gelince, dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı şirketten alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı …’ye iadesine, 10/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.