YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5380
KARAR NO : 2017/2971
KARAR TARİHİ : 23.05.2017
Taraflar arasında görülen davada sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 23/07/2013 tarihinde e ambulans şoförü olarak görev yaptığı sırada yönlendirmesi üzerine ambulansla aldığı hastayı götürdüğü esnada trafik polisleri tarafından durdurulduğunu ve alkol muayenesi yaptırıldığını, yapılan muayenede alkolsüz olduğunun tespit edildiğini, 2014 yılının Mart ayı içerisinde müvekkilinin küçük oğlunun okuldan geldikten sonra “alkol kullanıyor musun, ambulans şoförüsün neden içki içtin?” gibi sorular sorduğunu, müvekkilinin oğluna bunu nereden çıkardığını sorması üzerine de küçüğün ders kitabında fotoğrafını gördüğünü ve alkolik bir baba istemediğini söylediğini, daha sonra müvekkilinin yaptığı araştırma sonucunda etkilendiğini, arkadaşlarının kendisini dışladığını, eşi ile boşanma aşamasına geldiğini ileri sürerek, 5846 sayılı 70/1. ve 86. maddeleri gereğince 25.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, fotoğrafın internet adresinden alınmak suretiyle kullanıldığını, ders kitaplarının eğitim aracı olması sebebiyle gazete haberlerinin ve internette yer alan fotoğrafların kullanılmasında sakınca görülmediğini, hemen hemen bütün ders kitaplarında bu tür fotoğrafların bulunduğunu, trafikte herkesin her an alkol muayenesine tabii tutulabildiğini, bunun kişinin alkolik olduğunu göstermeyeceğini, kitapta davacıyı aşağılayıcı, küçük düşürücü ya da manevi zarara uğramasına neden olabilecek herhangi bir metnin kullanılmadığını kaldı ki, 2014/2015 eğitim öğretim dönemi itibariyle de fotoğrafın kitaptan kaldırıldığını, davacı tarafından yaşamakta olduğu yerel gazetede yayınlanan ve tekzip edilmeyen haberin hala da internette yayınlanmaya devam ettiğini, fotoğrafın ticari amaçla değil, eğitim amacıyla kullanıldığını ve kamu yararına hizmet ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
./..
Diğer davalı vekili, meydana gelen olay nedeniyle müvekkilinin herhangi bir sorumluluğunun bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davalı yayınevi tarafından yayımlanan ancak ders kitabı olarak okutulan kitap dolayısıyla davalıların müştereken ve müteselsilen zararın doğumu ile yayılmasına neden olduklarından sorumlu oldukları, fotoğrafın izinsiz yayımı, negatif bir etki doğuracak şekilde davacının açıkça kişilik haklarına saldırır nitelikli olması, olayın ağırlığı, zararın yaygınlığı ile davacıda, çevresinde bıraktığı etki nazara alındığında davanın kabulü gerektiği gerekçesiyle, 25.000,00 TL’nin kitabın yayın tarihinden itibaren reeskont faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve uyuşmazlık konusu resmin bulunduğu ders kitabının davalı … tarafından dağıtımının yapılmasına göre, davalı … Ltd. Şti. vekilinin tüm, davalı … vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2- 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesinin (j) bendinde genel bütçeye dahil idarelerin harçtan muaf olduğu öngörülmüş olup,a genel bütçeli kurumlardan olduğundan aleyhine harca hükmedilmesi doğru olmadığı gibi, manevi tazminat istemine ilişkin işbu davada yasal faize hükmedilmesi gerekirken reeskont faizine hükmedilmesi de doğru olmayıp, kararın bu yönlerden bozulması gerekir ise de, yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK 438/7. maddesi uyarınca hükmün, aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı …kilinin tüm, davalı … vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “…reeskont …” ibaresinin çıkarılması ile yerine “…yasal…” ibaresinin ve 2. bendinde yer alan “…davalıdan…” ibaresinin çıkarılması ile yerine “…davalı … Ltd. Şti.’den…” ibaresinin yazılmak sureti ile kararın davalı … yararına bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.280,75 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı …den alınmasına, 23/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.