YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/3600
KARAR NO : 2017/5870
KARAR TARİHİ : 30.10.2017
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/12/2015 tarih ve 2014/183 – 2015/317 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2010/84408 sayılı ve “URAN” unsurlu marka başvurusuna, müvekkillerinin 110907 sayılı “URAN şekil” markasını mesnet göstererek yaptığı itirazın, TPE YİDK kararıyla kısmen kabul edildiğini, müvekkilin “URAN” markasının gerçek hak sahibi olduğunu, oysa kalan otel hizmetleri ile yiyecek ve içecek hizmetlerinin benzer olduğunu, markaların karıştırılacağını, davalının kötü niyetli olduğunu, müvekkili markasının tanınmışlığın zarar göreceğini ileri sürerek, dava konusu YİDK kararının reddedilen kısmının iptalini ve dava konusu markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının “URAN+şekil” markasıyla davalı şirketin “URAN” ibareli başvuru markası arasında ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, iltibas riski olduğu, ancak taraf markalarının tescil kapsamlarının farklı olduğu, ancak davacının şirket ana sözleşmesinin tescil edildiği 09/10/1987 tarihinden beri kullandığı ticaret unvanı ve faaliyet kapsamı ile yine 110907 tescil numarası ile kullandığı marka kapsamında davalı başvurusunda yer alan 39 ve 43.sınıf hizmetlerle ilgili faaliyette bulunduğu; taşımacılık hizmetleri, inşaat hizmetleri, yiyecek içecek sağlama hizmetleri, otel hizmetleri, tarım faaliyetleri, hayvan bakım evleri hizmetleri, çöplerin depolanması, taşınması, atıkların toplanması, taşınması hizmetleri, elektrik dağıtım su temin hizmetleri, boru hattı taşıma hizmetleri, tekne barındırma hizmetleri ve diğer hizmetler yönünden davacının öncelik hakkı bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPE vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı TPE vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPE vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPE’den alınmasına, 30/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.