Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2016/3173 E. 2017/5176 K. 09.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/3173
KARAR NO : 2017/5176
KARAR TARİHİ : 09.10.2017

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/12/2015 tarih ve 2015/182-2015/419 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin çatı markası olan çok sayıda ”RÖNESANS” markasının olduğunu, çatı markasının altında ”PLAZZA” PİAZZA” ibareli markalarının tescilli olduğunu, bir kısım markalarının tescil aşamasında olduğunu, müvekkilinin 22.02.2013 tarihinde “RÖNESANS PİAZZA …” ibareli 35, 36, 37, 39, 41 ve 42.sınıftaki ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin “PİAZZA” ibareli markasına dayanarak başvurunun reddi istemiyle itirazda bulunduğunu, YİDK tarafından marka tescil başvurusunu 35/1-5 ve 37.sınıf hizmetler için reddettiğini, redde mesnet markanın hükümsüzlüğü istemiyle … 2.Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2015/234 esas sayılı dosyasında dava açtıklarını ileri sürerek YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; dava,YİDK kararının iptali istemine ilişkin olduğu, davacının 22.02.2013 tarihinde “RÖNESANS PİAZZA …” ibareli 35, 36, 37, 39, 41 ve 42. sınıftaki ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğu, davalı şirketin”PİAZZA” ibareli 2, 6, 7, 9, 17, 19, 20, 35, 37 ve 40.sınıf ürün ve hizmetleri içeren 30.10.2006/51784 sayılı markasına dayanarak başvurunun kısmen reddine karar verildiği, davacı başvurusu ile davalı markası arasında “PİAZZA” ibaresinin gerek münferit gerekse bütün olarak asıl ve ayırt edici unsur olduğu, zira birleşimden önceki halinin bıraktıkları intiba ile birleşimden sonra bıraktıkları algının aynı olduğu, diğer unsurların bu ibarelerin bıraktığı etkiyi geri plana itecek bir sescil, anlamsal ve görsel farklılık sağlamadığı, ortalama düzeydeki alıcıların/yararlanıcıların bu marka ve işaretin farklı işletmelere ait iki ayrı marka olduğunu derhâl ve hiç düşünmeden ilk bakışta algılamalarının mümkün olmadığı, bir kısım alıcıların/yararlanıcıların iki farklı marka karşısında bulunduğunu algılayabilse bile marka ve işaretin birbirleriyle idarî ve ekonomik olarak bağlantılı şirketlere ait olduğu yönünde algılamada bulunulmalarının kaçınılmaz olduğu, davacının “RÖNESANS PİAZZA KAHRAMANMARAŞ” ibareli 35. ve 37.sınıf hizmetleri içeren 22.02.2013/16762; “RÖNESANS PİAZZA …” ibareli 35.sınıf hizmetleri içeren 22.02.2013/16746; “PLAZZAVM” ibareli 35. ve 36.sınıf hizmetleri içeren 31.12.2012/111428; “PLAZZA” ibareli 35 ve 37.sınıf hizmetleri içeren 31.12.2012/111305; “PLAZZA ALIŞVERİŞ MERKEZİ” ibareli 35 ve 37.sınıf hizmetleri içeren 15.01.2013/3690; “RÖNESANS PLAZZA” ibareli 35, 39, 41 ve 43.sınıf hizmetleri içeren 15.01.2013/3752 sayılı markalar ile “RÖNESANS PİAZZA ALIŞVERİŞ MERKEZİ” ibareli 35 ve 37.sınıf hizmetleri içeren 2013/16734; “PLAZZA AVM” ibareli 35 ve 37.sınıf hizmetleri içeren 22.02.2012/111316 sayılı marka tescil başvurularının sahibi olduğu, davacının son iki markasının zaten başvuru aşamasında olduğu, ”PİAZZA” ibaresini içeren markalarının ise yargılama konusu başvuru ile aynı tarihlerde gerçekleştirilmiş olduğu, diğer markaların zaten ”PİAZZA” ibaresini içermediği, bu sebeple kendisinin önceki markası ile daha önceki tarihlerde tescil edilmiş ve iltibas yaratmadan eş zamanlı olarak kullanılmış markalarla aralarında kullanımla tesis olunmuş bir ayırt edicilik ve bağımsızlık bulunmadığı,başvurunun, davacının kendi işletmesi ile özdeşleşmiş asli unsurlarını içeren, işletmesel köken itibariyle önceki tescilli markası ile bağlantılı olduğu mesajını açık biçimde veren, önceki markaların serisi olarak algılanmasında tereddüt bulunmayan, tüketici nezdinde bıraktığı ayırt edici izlenimi koruyan, asli unsur yanında bazı ekler de içeren, davalının markasından bağımsızlaşmış, yeni ve seri bir marka olduğundan bahsedilebilmesinin olanaksız olduğu, davacının yargılama konusu son başvurusunun konusu olan işaretin, seri markaların tescil edilebileceğine ilişkin yargısal kararla ortaya konulan ilkeden yararlanmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.