YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/304
KARAR NO : 2017/3133
KARAR TARİHİ : 29.05.2017
Taraflar arasında görülen davada bozmaya uyularak verilen 22/10/2015 tarih ve 2015/586-2015/928 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında müvekkiline devredileceği, tüm malvarlığının geçirileceği hususunda anlaşmaya varıldığını, buna göre arafından yapılacak ödemelerin müvekkile ait olacağını, Bakanlık tarafından gönderilen ödeneklerin davalının eline geçtiğini, davalının bu ödeneklerin büyük bir kısmında kesinti yaptığını, müvekkilin eğitim kurumunu Temmuz 2008-Ekim 2009 tarihleri arasında işlettiğini, ödeneklerin büyük bir kısmının kurumun önceden kalan borçlarına harcandığını, müvekkili tarafından devir için 103.800 TL’nin ödendiğini, ayrıca kuruma 25.000 TL değerinde iki adet araç aldığını, gerekli devir işlemlerinin yapılmadığını ileri sürerek 128.000 TL’nin ihtarname tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, taraflar arasında varılan sözlü anlaşmaya göre 103.800 TL karşılığı eğitim kurumunun davacıya devredildiğini, ancak davacının önceki işleteni adına borçları, binanın doğalgaz ve su borçlarının 4/5’ini ödemesi ve 2.000 TL aylık kira vermesinin de gerektiğini, davacının bu yükümünü yerine getirmediğini, ödemeleri yapmadığını, primlerinin ödenmediğini, borçların tarafına yıkıldığını, bu ödemeler zamanında yapılsaydı 2010 yılı başında resmi devrin gerçekleşeceğini, tüm ödeneklerin davacı ve kardeşi tarafından alındığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacı vekilinin iki adet araç bedeli 25.000 TL yönünden davasından feragat ettiği, mülga Borçlar Kanunu’nun 61. maddesi uyarınca, davacının devrin gerçekleşeceği inancı ile iyiniyetli olarak elde ettiği kârı iade ile yükümlü olup olmadığının ayrı bir davanın konusu olduğu, işletme davalıda kaldığından davacının verdiği devir bedelini isteyebileceği, geçerli bir devir sözleşmesi gerçekleşmediğine göre tarafların birbirlerinden aldıklarını iade ile yükümlü oldukları gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 103,800 TL’nin 22.09.2010 tarihinde itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
-/-
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 5.317,94 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.