Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2016/254 E. 2017/2887 K. 15.05.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/254
KARAR NO : 2017/2887
KARAR TARİHİ : 15.05.2017

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … … 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/06/2015 tarih ve 2014/189-2015/642 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ile davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin havayolu ile …’nın … kentine yolculuk yapmak üzere bilet alarak 21/12/2013 tarihinde uçağa bindiğini, uçağın sis nedeniyle …’e inilemeyeceği anons edilerek … Havaalanına ineceğini ve transit yolcu bölümüne alınarak …’e nakillerinin yapılacağını duyurduklarını ancak … havaalanına inildiğinde davalı havayolu şirketinden kendileri ile ilgilenen kimsenin olmadığını, 75 yaşında ve rahatsız olduğunu, havaalanında bekledikleri yerde oturacak hiçbirşeyin olmadığını, uzun bir süre 20 kg valizle beraber ayakta beklediğini, yiyecek içecek ilaç vs. herhangi bir ikram yapılmadığı gibi muhatap bulmadıklarını, toplu taşıma ayarlamadıklarını , kendi kaderine terk edildiklerini, … gibi bir ülkede tek başına bir şehirden başka bir şehire gitmek zorunda kaldığını iddia ederek … ‘e ulaşmak için taksi ücreti 250 Euro, yaşadığı sıkıntı nedeniyle duyduğu manevi zarardan dolayı 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, olumsuz hava koşulları nedeniyle uçak … havaalanına inmek zorunda kaldığını, asıl inmesi gereken havaalanına genel vasıtalarla yolcuların ulaşımının sağlandığını ancak davacının bunu beklemeyerek kendi imkanı ile …’e geçtiğini tazminat taleplerinin yerinde olmadığını, müvekkilinin kusuru olmadığını, bu nedenle tazminat şartları oluşmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; dava Hava Taşımacılığından kaynaklı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olduğu, davalı şirket tarafından yolcuların indirildikleri havalimanından asıl gidecekleri yere transferleri için hizmet verilmediği gibi yolcularla ilgilenildiği yada bilgi verildiğine dair bilgi ve belge sunulmadığı, davacının taksi tutmak suretiyle gideceği noktaya ulaştığı, davalı şirketin bu ulaşım masrafından sorumlu olduğu gibi davacının gece saatlerinde olumsuz hava koşullarında tek başına …’nın bir ilinden başka bir iline gitmek zorunda kalması nedeniyle uğramış olduğu manevi zarardan da sorumlu olduğu gerekçesiyle 250,00 Euro maddi tazminatın 21/12/2013 tarihinden itibaren 3095 sayılı yasanın 4/a maddesine işleyecek faiziyle birlikte, manevi tazminatın kısmen kabulü ile 2.000,00 TL manevi tazminatın 21/12/2013 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ile davacı temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin (2) nolu, davacının (3) nolu bent kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, hava yolu taşıması nedeniyle maddi manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece manevi tazminat isteme koşulları oluştuğu gerekçesiyle manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı tarafından iddianın ileri sürülüş biçimi ve toplanan deliller karşısında hava muhalefeti nedeniyle inilen farklı bir havaalanında 2 saat civarında beklenilmiş olması ve daha sonra yolcunun kendi imkanları ile gideceği yere ulaşması ve ödenilen ulaşım bedelinin mahkemece hüküm altına alınması karşısında manevi tazminat koşullarının oluşmadığı gözden kaçırılarak mahkemece manevi tazminat istemi yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacının iki numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddedilen manevi tazminat bakımından aleyhine hükmedilen vekalet ücreti yönünden temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, tarafların sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle kararın davalı yararına BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 15/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.