YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2511
KARAR NO : 2017/4905
KARAR TARİHİ : 02.10.2017
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/11/2015 tarih ve 2014/376-2015/250 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun’un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin kötüniyetli olarak 35. sınıfta “CASHMERE” ibareli tescil başvurusuna müvekkilinin tanınmış ve aynı sınıfta “KAŞMİR”, “CASMİR” “CASHMİRAN” “KAŞMİRAN” ibareli markalarına dayanarak yaptığı itirazın davalı Kurumun Markalar Dairesi Başkanlığınca “benzerlik olmadığı ve davalının 2006/57213 sayılı markası nedeniyle kazanılmış hakkının bulunduğu” gerekçeleriyle reddedildiğini, YİDK’na yapılan itirazdan da bir sonuç alınamadığını, kazanılmış hakka dayanak yapılan 2006/57213 sayılı markanın hükümsüzlüğü talebi ile açılan davanın derdest olduğunu, işaretlerin benzer olduğunu, seri marka sanılacağını, YİDK kararında tanınmışlık değerlendirmesinin yapılmadığını, davalının müvekkilinin tanınmışlığından haksız yarar sağlamayı amaçladığını ileri sürerek TPE YİDK’nun 2014-M-7783 sayılı kararının iptalini, 2011/109780 sayılı markanın tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, davalı şirket adına tescilli olan ve YİDK karar tarihi itibariyle koruması devam eden 2006/57213 sayılı “C CASHMERE ŞEKİL” ibareli markanın 35. sınıf hizmetleri de kapsadığını, bu itibarla kazanılmış hak teşkil ettiğini, bunun da markaların karıştırılma tehlikesini önlediğini, tanınmışlığın sonuca etkisinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin 35. sınıfı kapsayan “CASHMERE” ibareli markalarının bulunduğunu, hükümsüzlük isteminin kazanılmış hak kavramına aykırılık taşıdığını, YİDK’nun karar tarihindeki koşullara göre değerlendirme yapması gerektiğini, işaretlerin 556 sayılı KHK’nın 8/b maddesi anlamında benzer olmadığını, müvekkilinin başvuruyu yaparken kötüniyet taşımadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının “CASHMİRAN”, “KAŞMİR” ibareli markalarıyla davalının “Cashmere” ibareli başvurusu arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sesçil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğunun ileri sürülebileceği, ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin, yargılama konusu ürün ve hizmetler için ayırdığı satın alım süresi içinde, davalının “Cashmere” ibare ve biçimli işareti gördüğünde derhal ve hiç düşünmeden bunun davacının “CASHMİRAN”, “KAŞMİR” ibare ve biçimli markalardan farklı bir marka olduğunu algılayamayabileceğinin değerlendirilebileceği, ne var ki davalının 2011/109780 başvuru sayılı markasında kullanılan logo, işaret, içerik ve sınıf itibariyle davalının daha önce tescilli olan 2006/57213 sayılı “Cashmere” ibareli markası sebebiyle kazanılmış hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.