YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2404
KARAR NO : 2017/4806
KARAR TARİHİ : 27.09.2017
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11/12/2015 tarih ve 2014/798-2015/846 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili davalının müvekkili şirkette kendi isteği ile istifa ettiği 18/02/2013 tarihine kadar satış sorumlusu olarak çalıştığını, davalının iş akdinin feshinden sonra bir başka işveren ile aynı işi yapmak üzere anlaştığının öğrenildiğini, davalının müvekkili şirket ile arasında akdedilen 23/01/2010 tarihli iş sözleşmesinin 11/h maddesine aykırı olarak işten ayrıldığı tarihten sonra aynı iş kolunda iştigal eden Dinçer Cam ve Tic. Ltd. Şti. adlı firmada çalıştığını tespit ettiklerini, ayrıca davalının iş akdine aykırı faaliyetlerini sadece işten ayrıldıktan sonra değil çalıştığı sırada da gerçekleştirdiğinin anlaşıldığını, 01/04/2013 tarihinde müvekkili şirkete ait müşterilerin iş taleplerini müvekkili şirket adına ve fakat kendi nam ve hesabına yapmak sureti ile çıkar sağladığını ve şirketin zararına sebebiyet vererek iş yerine sadakat yükümlülüğünü yerine getirmediğinin tespit edildiğini, davalının emniyeti suistimal ve ticari sırların ifşası eylemleri nedeniyle… Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulduğunu, taraflar arasında akdedilen sözleşmenin 3. maddesinde yer alan cezai şartın ödenmesi gerektiğini ileri sürerek 10.000.00 TL cezai şart alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili müvekkilinin davacı şirkette 2005 yılında işe başladığını, 2009 yılında işten çıkartıldığını, yaklaşık bir yıl sonra davacı işveren tarafından işe geri dönmesinin istendiğini, müvekkilinin davacı şirkette Ocak 2010 yılında yeniden çalışmaya başladığını, yaptığı işin satış ve pazarlama olduğunu, çalıştığı süre içinde fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, talep ettiğinde işverenin hakaretlerine maruz kaldığını, bu nedenle 18.02.2013 tarihinde işi haklı nedenlerle bıraktığını, sözleşmenin son sayfası dışında müvekkilinin imzası bulunmadığını, müvekkilinin önemli bir sırra vakıf olmadığını, 18.02.2013 tarihinde davacı işyerinden ayrılan müvekkilinin 01.05.2013 tarihinden beri Silivri adresinde faaliyet gösteren Altındağ Cam San. Ltd. Şti.’nde çalıştığını, davacı şirket ile bu şirketin bölge olarak birbirinden uzak mesafede olduğunu, çalıştığı şirketin yurt dışına ihracat işi yaptığını ve müvekkilinin satın almada çalıştığını ileri sürerek haksız davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia ve tüm dosya kapsamına göre, davacının iddiaları ile davalının eylemleri arasında uygun illiyet bağı kurulamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, sözleşmenin sona ermesinden sonraki dönem için kararlaştırılan rekabet yasağı nedeniyle sözleşmede herhangi bir cezai şartın kararlaştırılmamış olmasına ve sözleşmenin 13-a maddesinde gösterilen cezai şartın sözleşmenin devamı esnasında işçinin iş akdine aykırı davranışının müeyyidesi olarak kararlaştırılmış bulunmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.