Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2016/2066 E. 2017/4438 K. 18.09.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2066
KARAR NO : 2017/4438
KARAR TARİHİ : 18.09.2017

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada… Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/11/2015 tarih ve 2015/193-2015/426 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalıya sattığı iki adet hayvan bedelinden 4.000 TL tutarındaki kısmının ödenmediğini, pasaportların kendisinde kaldığını, bakiye bedelin de ödenmesi halinde pasaportların davalıya verileceğinin kararlaştırıldığını ileri sürerek 4.000 TL’nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacının gebe olduğunu belirterek iki adet ineği kendisine sattığını, bir miktar parasının kaldığını, fakat hayvanların kısır çıktığını, hayvanların pasaportlarını halen vermediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında hayvan alım satımının yapıldığı, davacının fiziken hayvanları teslim etmekle birlikte pasaportlarını vermediği, davalının kısmen ödeme yaptığı, davacının sadece tanık deliline başvurduğu, davalının sözleşmenin ayıplı ifa edildiğini ve pasaportların verilmediğini savunduğu, davacının malın teslimi borcunu tam olarak ifa etmediği, davalının da ödemezlik defini kullandığı, alacak miktarı itibariyle de senetle ispat kuralının geçerli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Dava, davalıya satılan büyükbaş hayvanların bakiye satış bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Taraflar arasında 2 adet büyükbaş hayvanın alım satımının yapıldığı dosya kapsamıyla sabit olup davacı, bu iki adet inek bedelinden 4.000 TL tutarındaki kısmının ödenmediğini ileri sürmüş, davalı da bedele ve ödemeye karşı çıkmayıp davacının, iki adet ineği satarken gebe olduğunu söylediğini, kendisinin de bu inekleri gebe olduğu için aldığını, ancak hayvanların kısır çıktığını savunarak gebe ve kısır inekler arasındaki farkın mahkemece tespiti halinde kalan parayı ödeyeceğini belirtmiş, satışa konu hayvanların pasaportlarının da kendisine teslim edilmediğini ifade etmiştir. Taraflar arasında iki adet hayvanın alım satımının yapıldığı ve hayvanların pasaportlarının halen davacıda bulunduğu ihtilafsız olduğuna göre davalının ayıba ilişkin savunmasının üzerinde durulup, uyuşmazlığın 6098 sayılı TBK’nın 222, 223 ve 224. maddeleri kapsamında değerlendirilerek çözümü gerekir. Ayrıca davalı, inekleri gebe olduğu için satın aldığını, davacı ise davalının bu ineklerin kısır olduğunu bildiğini, zaten ineklerin gebe olması halinde daha yüksek fiyatla satılacağını ileri sürdüğüne göre gerektiğinde mahallinde hayvan alım satımı konusunda uzman bir bilirkişiden görüş alınmak suretiyle belirlenen bedelin satım tarihinde gebe hayvan bedeli mi yoksa kısır hayvan bedeli mi olduğu hususunun tespiti ile sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 18/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.