YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/11986
KARAR NO : 2018/6879
KARAR TARİHİ : 08.11.2018
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada …(…) 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09.03.2015 gün ve 2013/103-2015/17 sayılı kararı bozan Daire’nin 09.05.2016 gün ve 2015/10650-2016/5199 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davalı … ile müvekkili arasında Türk perakendecilik sektörünü tanıtıcı bir televizyon programının hazırlanması ve yayınlanması suretiyle kazanç elde edilip paylaşılmasını amaçlayan adi ortaklık ilişkisinin kurulduğunu, müvekkilinin “…” isimli programın özgün formatını, bölümlerini, akış planını ve dekorlarını hazırlayıp … ve demo çekimlerini yaparak yayına hazır hale getirdiğini, davalı Federasyon ile sponsorluk görüşmelerine başlandığını, davalı …’ın programın yayını için davalı Federasyonla kendi adına sözleşme akdettiğini, ilk bölümün müvekkilinin adı zikredilmeksizin Kanal 24 isimli kanalda gösterildiğini, Federasyonun da web sitesinde yayınlamaya devam ettiğini, ihtara rağmen 2. ve müteakip bölümlerinin de yayınlandığını, davalının çekiminin sahne, dekor, çekim planı, logolar, alt yazılar, renkler, grafikler gibi tüm şekli unsur ve detaylara ilişkin müvekkili tarafından oluşturulan demo çekiminin birebir taklidinden ibaret olduğunu ileri sürerek FSEK’in 69’uncu maddesi uyarınca program yayınının men’ini, aynı Kanunun 68’inci maddesi gereği şimdilik bölüm başı 1.500 TL’den olmak üzere 6.000 TL üç kat bedel tazminatının ve 70’inci maddesi gereği adın belirtilmesi hakkının ihlali karşılığında her bir bölüm için 500 TL’den 2.000 TL manevi tazminatın yayın tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı Federasyon ve Şirket hakkındaki davanın reddine, davalı … yönünden tecavüzün men’ine ilişkin talebin reddine, 6.000 TL maddi tazminatın davalı …’dan tahsiline, alacağın 1.500 TL kısmı için 07.01.2012, 1.500 TL kısmı için 14.01.2012, 1.500 TL kısmı için 21.01.2012, 1.500 TL Kısmı için 28.01.2012 tarihinden itibaren avans faizi yürütülmesine, haksız tecavüz bulunmadığından davacının manevi tazminat talebinin reddine dair verilen kararın davacı vekili ve davalı … vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 14,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 314,79 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 08/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.