YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9895
KARAR NO : 2015/12752
KARAR TARİHİ : 30.11.2015
MAHKEMESİ : SİVEREK 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/07/2014
NUMARASI : 2013/480-2014/462
Taraflar arasında görülen davada Siverek 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/07/2014 tarih ve 2013/480-2014/462 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, esas ve birleşen davalarda, müvekkili ile davalılar arasında Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı Ortaklar Sözleşmesi uyarınca kredi sözleşmesi imzalandığını, ancak davalıların sözleşmeden kaynaklı borcu ödemediklerini ileri sürerek, 12.294,00 TL alacağın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davacıdan kredi çekmediklerini, sahte imzalarla Banka’dan kredi çekildiğini, sözleşmelerdeki imzaların kendilerine ait olmadığını savunarak, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece iddia, savunma, ekspertiz raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalıların ortaklar sözleşmelerindeki imzaların kendilerine ait olmadığını savundukları, yapılan incelemede borca konu kredi sözleşmelerindeki imzaların davalıların eli ürünü olmadığının belirlendiği, davalıların davaya konu sözleşmelerden dolayı sorumlulukları bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz eden davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasın mahal olmadığına, 30/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.