Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/9868 E. 2016/318 K. 14.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9868
KARAR NO : 2016/318
KARAR TARİHİ : 14.01.2016

MAHKEMESİ : .
TARİHİ : 29/09/2014
NUMARASI : 2014/38-2014/246

Taraflar arasında görülen davada .. 5. A Mahkemesi’nce verilen 29/09/2014 tarih ve 2014/38-2014/246 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı Banka vekili ve fer’i müdahil vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 12/01/2016 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan fer’i müdahil vekili Av. davalı vekili Av. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinden A.. A.. ile müteveffa eşi müşterek hesap açtırdığını, 60.042,00 USD yatırdıklarını, parayı çekmek istediklerinde paranın havale edildiğinin söylendiğini, kendilerinin bu yönde talimatı bulunmadığını, muris 2000 yılında vefaat etmesi üzerine mirasçı olarak davacı müvekkillerinin kaldığını ileri sürerek, 66.042,00 USD’nin 23.11.1999 tarihinden itibaren faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile ayrı tüzel kişilikler olduğunu, müvekkiline husumet düşmeyeceğini, müvekkili bankanın davacıların talebi doğrultusunda sadece havale talimatını gerçekleştirdiğini, hesap cüzdanına karşı çıkmadığını, istemin zamanaşımına uğradığını, diğer iddiaların da yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Feri müdahil vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, zamanaşımının dolmadığı, davacıların yatırdıkları parayı geri alamadıkları gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 60.042,00 USD’nin 22/11/1999 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa’nın 4/a maddesi gereğince faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazla talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı banka vekili ve feri müdahil vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmaması ile davalının sorumluluğunun somut olaya uygulanması gereken mülga 818 sayılı BK’nın 41, 55 ve 6762 sayılı TTK’nın 336. maddelerinden kaynaklanmasına ve davacıların zararının off shore bankasından tahsil etme olanağının kalmadığının anlaşıldığı andan itibaren zamanaşımı süresinin işlemeye başlamasının gerekmesine göre, davalı banka vekili ile feri müdahil vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı bankaya harç yüklenmiş ise de davacıya ait paranın gönderilmesi konusundaki işlem ve eylemleri yürüten tarafından devir alındıktan sonra en son ye devredildiği, bu durumda iken ‘ye devredilen eylemlerinden dolayı açılan işbu davada, bu bankayı devir alan I’nin 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 140. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu dikkate alınmadan yazılı şekilde harç ile sorumlu tutulması doğru olmadığı gibi davacılar vekilince 23.11.1999 tarihinden itibaren faiz talep edildiği halde talep aşılarak 22.11.1999 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi de doğru olmayıp kararın bu nedenlerle bozulması gerekirse de yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın anılan yönlerden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ :Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı banka vekili ile fer’i müdahil vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı banka vekili ile fer’i müdahil vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 2 nolu bendindeki “22.11.1999” tarihinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “23.11.1999” tarihinin yazılmasına, yine hüküm fıkrasının davalı bankaya karar ve ilam harcı yükleyen 4. ve 5. numaralı bentlerinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “Davalı banka harçtan muaf olduğundan karar ve ilam harcı yükletilmesine yer olmadığına, karar kesinleştiğinde başvuru ve peşin ödenen harcın isteği halinde davacılara iadesine” cümlesinin yazılması suretiyle kararın davalı banka ve feri müdahil yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, takdir olunan 1.350 TL duruşma vekalet ücretinin davacılardan alınarak fer’i müdahil ye verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 14/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.