Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/9706 E. 2015/10117 K. 07.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9706
KARAR NO : 2015/10117
KARAR TARİHİ : 07.10.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 16. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/05/2014
NUMARASI : 2012/199-2014/163

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 16. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/05/2014 tarih ve 2012/199-2014/163 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı M.. K.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin yurtdışında çalışmakta iken kazanmış olduğu tüm birikimleri ile davalı taraflarla ortak olarak ticari işletme açtığı, daha sonra davalılar tarafından kendisine verilen sözlerin yerine getirilmemesi nedeniyle davalılarla anlaşmazlığa düşerek bu işletmeden olan alacaklarının, hisselerinin ve paylarının davalılara devredilmesine ilişkin borçlular ile aralarında bir sözleşme düzenlediklerini ancak, sözleşme hükümlerinin yerine getirilmediğini, davalıların taahhütlerini ihlal ettiklerini ve yaptıkları haksız ve hukuksuz işlemleri ile müvekkilinin şirket sebebiyle 3. kişilere ve bankalara borçlanmasına sebebiyet verdiklerini, müvekkiline olan kanuni ve sözleşmeden kaynaklanan hiçbir sorumluluğunu yerine getirmeyen davalılar aleyhine Hollanda’da yargı yoluna başvurulduğunu, taraflar ve vekillerinin borcun tasfiyesi konusunda anlaşmaya gittiklerini ve anlaşmanın Amsterdam Mahkemesi Medeni Hukuk Bölümü, Tedbirler Hakimliği tarafından da onaylanarak kesinleştiğini, Amsterdam Mahkemesi’nin 496431/KG RK-2400 Pee/AB no’lu kararı gereğince davalıların müvekkiline ödeme yapmakla yükümlü bulunduklarını, müvekkilinin Akaland B.V.nin davalılardan olan tüm alacaklarına da temlik alacaklısı sıfatı ile talep hakkına sahip olduğunu ileri sürerek, Amsterdam Mahkemesi’nin 496431/KG RK 11-24000 Pee/AB no’lu kararının tenfizini talep ve dava etmiştir.
Davalı H.. T.. vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, tenfizi istenilen kararın tarafların ortak olduğu şirkette ortaklıktan çıkma sözleşmesi uyarınca ortakların borç ve yükümlülüklerini gösterir taslak talep dilekçesinin Amsterdam Mahkemesi Medeni Hukuk Bölümü, Tedbirler Hakimliğince tarafların taahhütlerine göre karara bağlanmasına ilişkin ve şirket ortaklıktan çıkma sözleşmesine yönelik olduğu, dava konusu sözleşmenin ve kararın ticari nitelikte bulunduğu ve bu itibarla davaya Ticaret Mahkemesince bakılması gerektiği gerekçesiyle, dava dilekçesinin görev yönünden reddine, mahkemenin görevsizliğine, dosyanın karar kesinleştiğinde ve talep halinde görevli İstanbul Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı M.. K.. vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, yabancı mahkeme ilamının tenfizi istemine ilişkin olup, yukarıda yapılan özetten de anlaşılacağı üzere mahkemece dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir. Ancak, dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve somut uyuşmazlığa uygulanması gereken 6762 sayılı TTK’nın 5. maddesi uyarınca asliye mahkemeleri ile ticaret mahkemeleri arasındaki ilişki iş bölümü ilişkisi olup, münhasıran iki tarafın arzularına tabi olmayan işler hariç olmak üzere bir davanın ticari dava olduğu hususu ancak ilk itiraz olarak ileri sürülebilir. Bu durumda, mahkemece davalı tarafça usulüne uygun bir biçimde davanın ticari dava olduğuna ve ticaret mahkemesinin görevli bulunduğuna ilişkin ilk itirazda bulunulmadığı gözetilerek işin esasına girilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde re’sen görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış, hükmün bu nedenle bozulması gerektirmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, kararın re’sen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 07/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.