Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/9522 E. 2015/12398 K. 23.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9522
KARAR NO : 2015/12398
KARAR TARİHİ : 23.11.2015

MAHKEMESİ : POLATLI 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)
TARİHİ : 25/12/2014
NUMARASI : 2014/120-2014/838

Taraflar arasında görülen davada Polatlı 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/12/2014 tarih ve 2014/120-2014/838 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 03.02.2013 tarihinde müvekkilinin dava dışı S. Petrol Nakliyat Ltd. Şti.’nin davalıdaki hesabına sehven 14.500 TL EFT yapıldığını, hesap sahibinin yetkilisinin gönderilen tutarla bir ilgisinin bulunmadığını bildirdiği halde davalı bankanın paranın bloke edildiğinden bahisle iade işlemini gerçekleştirmediğini, müvekkilinin para transferinin listesi incelendiğinde asıl gönderilmek istenen S. firmasıyla davalı S. firmasının peşpeşe olduğunun görüleceğini, müvekkilinin 27.09.2012 tarihinden itibaren paranın gönderildiği şirket ile hiç bir ilişkisinin bulunmadığını, hatalı EFT’den bir gün sonra da asıl gönderilmek istenen S. İnşaat ve Yapı Malzemeleri San ve Tic. Ltd. Şti.’ne ödeme yapıldığını ileri sürerek 14.500 TL EFT tutarının ve 128,25 TL noter ihtarı masrafının EFT tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava dışı S.Petrol Nakliyat Ltd. Şti. hesabına yapılan EFT’nin ilgili şirketin müvekkiline olan borçlarına mahsup edildiğini, sebepsiz zenginleşenin müvekkili değil EFT alıcısı olduğunu, davacının aynı alıcıya muhtelif tarihlerde ve tamamen aynı açıklamalar ile daha önceden de EFT gönderdiğini, yapılan ödemenin gerçek bir ödeme olduğunu, bankaca paranın mahsubu neticesi iadenin yapılması amacıyla muvazaalı hareket edildiğini, dava dışı S. Petrol Nakliyat Ltd. Şti.’nin tuğla ürettiğini, EFT’nin de “N.. K..- Tuğla Bedeli” açıklaması ile gönderildiğini, asıl alacaklı olduğu ileri sürülen S. firmasının faturasının ise “muhtelif inşaat demiri ve nakliye” işine ilişkin olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafından S. Petrol Nak. Ltd. Şti.’nin A. Polatlı Şubesi’ndeki hesabına 14.500 TL EFT yapıldığı, EFT açıklamasında paranın “tuğla bedeli” olarak gönderildiğinin anlaşıldığı, davalı banka tarafından dava dışı S. Tuğlaya gönderilen paraya el konulduğu, bir gün sonra ise herhangi bir açıklama bulunmayan EFT ile aynı miktarda paranın S. İnşaat Yapı Malzeme Şirket’ine gönderildiği, davacı ile S. Petrol şirketi arasında son olarak 2012 yılında aynı hesaptan para transferi yapıldığı, davacının davasını ispat edemediği, kaldı ki olayda sebepsiz olarak zenginleşen tarafın dava dışı S. Petrol Nak. Ltd. Şti. olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.