YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9488
KARAR NO : 2015/9857
KARAR TARİHİ : 05.10.2015
MAHKEMESİ : KONYA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/03/2015
NUMARASI : 2014/1170-2015/181
Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24/03/2015 tarih ve 2014/1170-2015/181 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı S.. T.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil kurumun sigortalısı olan R. K.’un K. Boya San. ve Tic. Ltd. Şti’de çalışırken 22.1.2008 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle yaralandığını, sigortalının tedavi sürecinde müvekkil kurum tarafından 22.185,41 TL masraf yapıldığını, müvekkilince yapılan masrafların tahsili amacıyla Konya 1. İş Mahkemesi’nin 2013/529 esas sayılı dava dosyasında dava açıldığını, bu davada verilen kararın temyizi aşamasında K. Boya San. ve Tic. Ltd. Şti’nin 7.2.2013 tarihi itibariyle tasfiyeye girip 10.3.2014 tarihi itibariyle ticaret sicil kayıtlarından terkin edildiğini, mahkemece hüküm altına alınan alacağın tahsili için dava dışı şirketin yeniden ihyasına karar verilmesi gerektiğini, ileri sürerek K. Boya San.ve Tic. Ltd. Şti’nin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Konya Ticaret Sicil Müdürlüğü yetkilisi, tasfiye işlemlerinin tasfiye memuru tarafından yapıldığını, açılan davada Konya Ticaret Sicil Müdürlüğü’nün yasal hasım olarak yer aldığını, aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı S. Y. vekili, tasfiye işlemlerinin usule uygun ve eksiksiz yapıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; ihyası istenilen şirketin 7.2.2013 tarihinde tasfiyeye girip 10.3.2014 tarihinde kaydının terkin edildiği, Konya 1. İş Mahkemesi’nin 2013/529 esas 2014/127 karar sayılı dosyasında ihyası istenilen şirket çalışanı R. K.’un geçirdiği iş kazası nedeniyle davacı kurum tarafından yapılan tedavi masraflarının tahsili amacıyla dava açıldığı, somut olayda ek tasfiye koşullarının oluştuğu gerekçesiyle Tasfiye Halinde K. Boya San. ve Tic. Ltd. Şti’nin TTK’nın 547/2. maddesi uyarınca ek tasfiyesinin sağlanılması için ihyası ile KTO Ticaret Sicili Müdürlüğü’ne yeniden kayıt ve tesciline, ek tasfiye için son tasfiye memuru S.. T..’ın atanmasına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı S.. T.. vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı S.. T.. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince; dava; dava dışı K. Boya San. ve Tic. Ltd. Şti’nin ihyasına karar verilmesi istemine ilişkin olup mahkemece yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir. İhya istemine ilişkin bu davada davacı Sosyal Güvenlik Kurumu’nun harçtan muaf olduğu ve davanın kabul veya reddi halinde haklı çıkan taraf yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemişse de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün vekalet ücreti ve harca ilişkin bölümünün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı S.. T.. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 5. bendi yerine “Davacı Sosyal Güvenlik Kurumu harçtan muaf olduğundan davada harç alınmasına yer olmadığına” cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasına 9. bent olarak “Karar tarihinde yürürlükte bulunan bulunan AAÜT uyarınca takdir olunan 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin davalı S.. T..’dan alınarak davacıya verilmesine” bendinin eklenmesine, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcı davalı S.. T..’dan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 05/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.