Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/9425 E. 2015/9966 K. 06.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9425
KARAR NO : 2015/9966
KARAR TARİHİ : 06.10.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/10/2013
NUMARASI : 2012/387-2013/444

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/10/2013 tarih ve 2012/387-2013/444 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketle davalı kurum arasında işletme hakkı devir sözleşmesi yapılmadan önce davalının gerçekleştirdiği kamulaştırmasız el atma sebebiyle Samsun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde açılan dava sonunda 9.812,06 TL tazminata hükmolunduğunu, bu tazminatın ferileri ile birlikte 17.255,24 TL olarak davacı kurumca ödendiğini belirterek, 17.255,24 TL’nin ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, alacağın zamanaşımına uğradığını, husumetin Özelleştirme İdaresi Başkanlığı’na yöneltilmesi gerektiğini, eğer tarafları ve konusu aynı olan başka dava varsa derdestlik, verilmiş ve kesinleşmiş karar varsa kesin hüküm, görev, yargı yolu itirazında bulunduklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin dava dışı H. E. ve arkadaşlarının taşınmazından elektrik hattı geçirmek suretiyle 24/07/2006 tarihli işletme hakkı devir sözleşmesinden önce kamulaştırmasız el attığı, açılan dava sonunda hükmolunan tazminat ve ferileri dahil olmak üzere 16.819,74 TL’nin 06/11/2008 tarihinde hak sahibine verilmek üzere davacı tarafından icra dosyasına yatırıldığı, bu haliyle davacının davalıdan 24/07/2006 tarihli işletme hakkı devir sözleşmesinin 7.4 ve 7.6 maddesine dayanarak rücu talebinde bulunabileceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabul kısmen reddine, 16.819,74 TL’nin ödeme tarihinden ( 06/11/2008 ) itibaren değişen oranda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya yönelik istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davalının eylemi haksız fiil olarak nitelendirilip ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmişse de, dava niteliği itibariyle sözleşmeden kaynaklanan rücuen alacak istemine ilişkindir. Bu itibarla, davalının dava tarihinden önce temerrüde düşürüldüğü iddia ve ispat olunmadığına göre, mahkemece ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiş ise de; kanuna aykırı olan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasının gerektirmediğinden, kararın HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin ise sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün birinci fıkrasında yer alan ”…ödeme tarihinden (06/11/2008)….” hükümden çıkartılarak yerlerine “…dava tarihinden…” ibaresinin eklenmesine ve kararın bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 06/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.