Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/9303 E. 2015/9886 K. 05.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9303
KARAR NO : 2015/9886
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

MAHKEMESİ : SAMSUN ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/01/2015
NUMARASI : 2015/34-2015/34 D.İŞ

Samsun Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12/01/2015 tarih ve 2015/34-2015/34 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati haciz kararına itiraz edenler vekili, genel kredi sözleşmesine kefaletleri sebebiyle müvekkilleri aleyhine ihtiyati haciz kararı verildiğini, ancak Giresun Mahkemelerinin yetkili olduğunu, müvekkillerinin çektiği ihtarnamelerde “asıl borçlu şirketteki ortaklıktan ayrıldıklarını, eski kredilerden sorumlu olmayacaklarını” bildirdiklerini ileri sürerek itiraz etmişlerdir.
İhtiyati haciz talep eden alacaklı vekili, sözleşmede Samsun Mahkemelerinin yetkili kılındığını, ileri sürülen hususların ihtiyati haciz kararı verilmesine engel olmayacağını, kefaletin tek taraflı bir işlemle geri alınamayacağını savunarak itirazın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; genel kredi sözleşmesinde Samsun Mahkeme ve icra dairelerinin yetkili kılındığı, ancak davacılardan K.. K..’nun gerçek kişi olması nedeniyle, yetki sözleşmesi düzenleyemeyeceği, aksi halde HMK’nın 17-18. maddeleri gereğince geçerli olmayacağı, muteriz şirketlerin tüzel kişiliğinin bulunması karşısında HMK 17-18. maddeleri gereğince davalı Banka ile şirketler arasında yapılmış olan yetki sözleşmesinin geçerli bulunduğu, 6100 sayılı Kanun hükümlerinin tamamlanmış işlemleri etkilememesi kaydıyla derhal uygulanacağı gerekçesiyle K.. K.. yönünden itirazın kabulüne, ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına, diğer muterizlerin itirazlarının reddine karar verilmiştir.
Kararı, ihtiyati haciz talep eden (alacaklı) vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 05/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.