YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9182
KARAR NO : 2015/12349
KARAR TARİHİ : 23.11.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/03/2014
NUMARASI : 2014/216-2014/213
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20.03.2014 tarih ve 2014/216-2014/213 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı banka vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalının ilgili mahkemeden aldığı ihtiyati haciz kararına istinaden Ankara 13. İcra Müdürlüğü’nün 2013/6090 Esas sayılı dosyası üzerinden müvekkilleri aleyhine icra takibi başlattığını, takip sırasında müvekkillerinin menkul ve gayrimenkul mallarının haksız şekilde haczedildiğini bu nedenle müvekkillerinin zarara uğradıklarını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000,00 TL maddi tazminatın takip tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, davacıların tacir olmadıkları, ve uyuşmazlığın ticari işletmeyi ilgilendirmediği, taleplerinin haksız fiile dayalı olmakla dava konusu uyuşmazlığın TTK’nın 4/2. maddesinin “a-f” bentlerindeki hususlardan kaynaklanmadığı bu haliyle, davaya bakma görevinin Asliye Hukuk Mahkemesi’ne ait olduğu gerekçesiyle, davanın dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı banka vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı banka vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.