YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8370
KARAR NO : 2016/5793
KARAR TARİHİ : 26.05.2016
MAHKEMESİ : ……… ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/10/2013
NUMARASI : 2013/34-2013/668
Taraflar arasında görülen davada …… Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/10/2013 gün ve 2013/34 – 2013/668 sayılı kararı bozan Daire’nin 24/02/2015 gün ve 2014/4748 – 2015/2469 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında Perm(Rusya)-Ankara arası yapılacak taşıma için 14.04.2011 tarihli taşıma sözleşmesi imzalandığını, sözleşmenin 15. maddesinde taşıma ücretinin 55.000 USD olarak kararlaştırıldığını, 17. maddesinde taşımanın iptali halinde navlunun %40’ı oranında ceza ödeneceğinin öngörüldüğünü, davalı şirket adına İ…. A…..’in 17.05.2011 günü söz konusu taşımanın iptal edildiğini bildirdiğini, sözleşmede kararlaştırılan şarta göre taşıma bedelinin %40’ı olan 22.000 USD’nin davalı şirketçe ödendiğini, davalı şirketin üç ay sonra 08.08.2011 tarihinde aynı emtianın taşınmasını tekrar talep ettiğini ve 15.000 USD gönderdiğini, davacı şirketin taşımayı gerçekleştirecek araç plakalarını ve şoförleri belirleyerek e-posta yolu ile 16.08.2011 günü davalı şirket yetkilisine bildirildiğini, bu taşımanın da davalı şirketçe 25.08.2011 günü iptal edildiğini, davacı şirketin iptal edilen ikinci taşımaya ilişkin navlun bedeli 55.000 USD’nin %40’ı olan 22.000 USD cezai şart ödemesi gerektiğinden 08.08.2011 günü yapılan 15.000 USD ödeme düşüldükten sonra kalan 7.000 USD için 03.10.2011 günü fatura tanzim edildiğini, 6. maddeye göre yükleme sarf malzemesi için harcanan 3.000 USD için de 03.10.2011 günlü fatura tanzim edildiğini, anılan faturaların ödenmemesi üzerine başlatılan takibe davalının haksız yere itiraz ettiğini ileri sürerek, asıl alacak kalemi olan 10.000 USD’ye yönelik kısmın, işleyecek faiz oranının yıllık %5 faiz uygulanmasına yönelik kısmın iptaline, %20’den az olmayacak şekilde inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1-Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı tarafça (3.000) USD masraf talebi yönünden hiçbir delil sunulmamış olması karşısında, mahkemece bu talebin kabulünün doğru olmadığı gerekçesiyle Dairemizce yerel mahkeme kararının bozulmasında bir isabetsizliğin bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer karar düzeltme itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Ancak dava, davacı taşıyan tarafından Perm (Rusya)-Ankara arasında yapılması kararlaştırılan taşımanın davalı taşıtan tarafından iptal edilmesi nedeniyle, cezai şart alacağı ve yükleme masraflarının tahsili amacıyla girişilen icra takibine vaki itirazın iptali ve icra inkar tazminatının tahsili istemlerine ilişkindir.
Dairemiz bozma ilamında da belirtildiği gibi cezai şart alacağının istenebilmesi için taraf iradelerinin bu yönde örtüşmesi gerekir. İşbu davanın konusu olmayan ve davalı tarafça 14.04.2011 tarihli sözleşme kapsamında yapılması kararlaştırılan ilk taşımanın iptali nedeniyle 19.04.2011 tarihli fatura ile (22.000) USD tutarında cezai şartın ödenmesiyle, bu ilk taşımaya ilişkin cezai şartın ödenmesi gerektiği hususu benimsenmiş olmaktadır. Dairemiz ilamında işbu davanın konusunu oluşturan ikinci taşımaya ilişkin cezai şartın kararlaştırıldığı ve taraf iradelerinin bu yönde birleştiği yönünde bir delilin getirilmediği gerekçesiyle yerel mahkeme kararının cezai şart isteminin kabulüne ilişkin kısmının da bozulmasına karar verilmişse de, ikinci taşımanın iptali nedeniyle davalı tarafça yapılan (15.000) USD ödeme de, aynen ilk taşımada (22.000) USD tutarında cezai şartın ödenmesiyle ilgili 19.04.2011 tarihli faturada olduğu gibi, üzerinde “Sözleşme:14.04.2011 tarihli sözleşme no:1” ve “Verilen Hizmet: 14.04.2011 tarihli sözleşme no:1’e göre ön ödeme” açıklamalarını içeren 08.08.2011 tarihli fatura kapsamında yapılmıştır. Ayrıca, 19.04.2011 tarihli ve 08.08.2011 tarihli faturalar dosyaya davalı tarafça sunulmuş olup, her iki fatura da davalı defterlerinde davacıya borç olarak kayıtlıdır. Dolayısıyla işbu davadaki (7.000) USD tutarındaki bakiye cezai şart alacağı talebinin (22.000 USD cezai şart tutarından 15.000 USD davalı tarafça ödenen cezai şart tutarının düşülmesi suretiyle bulunan) kabulüne dair tesis edilen yerel mahkeme kararında bir isabetsizlik yoktur.
Bu durum karşısında davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının kabulü ile Dairemizin bozma ilamının 1. bendindeki (7.000) USD cezai şart tutarına yönelik bozma gerekçesinin kaldırılarak, bu yöne ilişkin davalı temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer karar düzeltme itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının KABULÜ ile Dairemizin bozma ilamının 1. bendindeki (7.000) USD cezai şart tutarına yönelik gerekçenin kaldırılarak, bu yöne ilişkin davalı temyiz itirazlarının REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 26/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.