Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/7903 E. 2016/1999 K. 24.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/7903
KARAR NO : 2016/1999
KARAR TARİHİ : 24.02.2016

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … 10. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17.02.2015 tarih ve 2014/354-2015/20 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin müvekkilinden para tahsil ettiğini ancak tüm istemelere rağmen geri ödemediğini, … Eyalet (Asliye Hukuk) Mahkemesinde açılan davanın kabul edilerek 61.355,03 Euro’nun davalı tarafından müvekkiline ödenmesine karar verildiğini, ayrıca ek bir kararla yargılama giderlerinin hüküm altına alındığını, kararın kesinleştiğine ilişkin şerhin hükme işlendiğini ileri sürerek Federal … Cumhuriyeti … Eyalet (Asliye Hukuk) Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi’nin 1 O 215/09 numaralı dosyasından verilen 20.08.2010 tarihli kararının ve yargılama masraflarının tayini ile ilgili hükmün tenfizini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın münhasıran Türk Hukuk Mahkemelerinde görülmesi gereken davalardan olduğunu, bu hususun göz ardı edilerek verilen kararın tenfiz edilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılama sonunda; iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; tenfizi talep olunan Yabancı Mahkeme ilamının kamu düzenine aykırı bir yönünün bulunmadığı, ilamın konusunun münhasıran Türk Mahkemelerinin yetkisine giren bir konuya ilişkin olmadığı, yargılama sırasında tenfizi talep olunan ülkenin usul hükümlerinin uygulanmasının doğal ve yargılama safhasında adil yargılama hakkının ihlal edilmediği, kararın usulune uygun olarak kesinleştiği ve 5718 sayılı kanunun 54. maddesinde belirtilen tüm tenfiz şartlarının gerçekleşmiş olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.