Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/7724 E. 2016/1913 K. 23.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/7724
KARAR NO : 2016/1913
KARAR TARİHİ : 23.02.2016

MAHKEMESİ : ………………. MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/05/2014
NUMARASI : 2011/169-2014/128

Taraflar arasında görülen davada …………….. Mahkemesi’nce verilen 05/05/2014 gün ve 2011/169 – 2014/128 sayılı kararı onayan Daire’nin 16/01/2015 gün ve 2014/15102 – 2015/497 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili Banka’nın hisselerinin …..devri nedeniyle …..üstlendiği ……kredi faizlerinin KKDF ve BSMV yükümlülüğünü ertelemek için kesin tahakkuku yerine reeskontlarda izlenerek reeskont miktarları kadar pasifte blokaj tesis edildiğini, ancak hazine ve murakıpların ikazı üzerine kesin tahakkukların yapılması sonucu müvekkilinin (1.415.969.827.060) TL KKDF ve BSMV ödediğini, davalıların, borçlular ile yaptıkları protokollerle Banka’nın bu alacağının 5 yıl gibi uzun bir zamandan sonra 30.09.2002 ve 30.09.2003 tarihlerinde faizsiz olarak 2 eşit taksitte ödemelerinin kararlaştırıldığını, hisse devrine dair ana protokolde hisse bedeli ve faizi döviz cinsinden kararlaştırılan KKDF ve BSMV tutarlarının da tahakkuk ettirilen faiz cinsinden ödendiğinden dava tarihi itibariyle ödenmesi gereken miktarın (25.484.733) USD’na baliğ olmasına rağmen davalıların imzaladıkları protokolle kararlaştırılan miktarın (13.658.172) USD olması nedeniyle aradaki farkın müvekkili Banka’nın zararı olduğunu bildirerek bu meblağın zarara sebebiyet veren davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 16.01.2015 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, davacıdan harç ve ceza alınmasına yer olmadığına, 23/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.