YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/698
KARAR NO : 2015/8564
KARAR TARİHİ : 19.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/10/2014
NUMARASI : 2011/179-2014/214
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/10/2014 tarih ve 2011/179-2014/214 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “Ç. L.” isimli eserin sahibi olduğunu, davalının yazılı basına yaptığı açıklamalar ve beyanatlarıyla “Ç.L.” isimli eserin kopya eser olduğunu ve kendisinin aynı eseri 2004 yılında yaptığını iddia ettiğini, basın açıklamasında kullanılan ve basında yer alan resimlerin müvekkilini taklitçi ve eserini taklit eser olarak lanse ettiğini davalının müvekkilinin eserleri hakkında yanıltıcı ve yanlış bilgiler verdiğini, davalının iddiaları sebebiyle eser satışlarında azalma meydana geldiğini ve eserlerin satış değerinin düştüğünü, hatta kopya iddialarına maruz kalan eserin maddi ve manevi bakımdan büyük zarara uğradığını ileri sürrek, esere yapılan tecavüzün tedbiren durdurulmasını ve önlenmesini, 100.000 TL manevi, 5.000 TL maddi tazminatın davalıdan tahsilini, hükmün ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın ilgili basın kuruluşuna yöneltilmesi gerektiğini, ”Ç.L.” isimli eserin müvekkilinin 2004 yılındaki bir çalışması olduğunu ve bu eseri sattığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ve davalı eserlerinin farklı eserler olduğu, esinlenme yoluyla yeni bir eser meydana getirdiği, FSEK kapsamında bir ihlalin bulunmadığı, davalının basına yaptığı eser hakkında “k. e.” ve sahibi hakkında “k.” denilmesi ve bu açıklama nedeniyle davacının kişilik hakkının zedelenmesi nedeniyle, davanın kısmen kabulüne, TBK 49 maddesi uyarınca takdiren belirlenen 10.000.00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, fazlaya dair manevi tazminat talebinin reddine, ayrıca FSEK kapsamında esere tecavüzün tespiti ve maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine, hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 487,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 19/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.