Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/6974 E. 2015/13486 K. 15.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6974
KARAR NO : 2015/13486
KARAR TARİHİ : 15.12.2015

MAHKEMESİ : …. … ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/04/2014
NUMARASI : 2014/91-2014/154

Taraflar arasında görülen davada …. … Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/04/2014 gün ve 2014/91-2014/154 sayılı kararı bozan Daire’nin 04/02/2015 gün ve 2014/15764-2015/1228 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, 1970-1983 yılları arasında Almanya’da işçi olarak çalışan müvekkilinin 1984 yılında yurda kesin dönüş yaptığını, Almanya’da çalıştığı dönemde sigorta primleri ödenen müvekkilince, 60 yaşını doldurduğunda emekli olabileceği düşüncesiyle yurda döndükten sonra sigorta primlerinin akıbeti ile ilgilenilmediğini, 2012 Eylül ayı içerisinde müvekkilince sigorta primlerinin kendisine ödenmesi için yapılan başvuruda, ödemenin 10.06.1984 tarihinde Ankara Merkez Bankası’na yapıldığı bilgisinin verilmesi üzerine 31.05.2013 günlü dilekçesi ile kendisine ödeme yapılması istemiyle davalı bankaya talepte bulunulduğunu ancak, davalı tarafça bir ödemenin yapılmadığını ileri sürerek, 11.972,54 € (23.346.47 DM)’nin Almanya SGK tarafından davalı bankaya ödeme tarihi olan 10.06.1984 tarihinden itibaren ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, TTK’nın 68/1 maddesi uyarınca müvekkili bankanın ticari defter ve dayanaklarını 10 yıl saklamakla yükümlü bulunduğunu, davacının başvurusu sonucu Alman Sigorta Kurumu’ndan gelen DEM 23.346,47’lık ödeme kararının 30.07.1984 tarihinde davacı tarafından teslim alındığını, yaklaşık 29 yıl sonra açılan somut davada her türlü talep hakkının zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen diğer karar düzeltme isteklerinin reddi gerekmiştir.
2- Ancak, dosya kapsamından taraflar arasında “Kredi Mektuplu Döviz Tevdiat Hesabı” adı altında bir mevduat ilişkisi kurulduğu anlaşılmakta olup, buna bağlı olarak zamanaşımı def’inin de banka hesap sözleşmesi çerçevesinde değerlendirilmesi gerekmektedir. Dava tarihinde yürürlükte bulunan 6098 sayılı TBK’nın 149. (818 Sayılı BK 128) maddesi “Zamanaşımı, alacağın muaccel olmasıyla başlar. Alacağın muaccel olmasının bir bildirime bağlı olduğu hallerde, zamanaşımı bu bildirimin yapılabileceği günden işlemeye başlar” hükmünü haizdir. Somut olayda, davacının bankadan dava konusu paranın ödenmesini istediği tarih itibariyle alacağın muaccel olduğu ve bu tarih itibariyle zamanaşımının işlemeye başladığı gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, bu hususlar tartışılmadan hüküm kurulması doğru görülmemiş, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 04.02.2015 gün 2014/15764 Esas – 2015/1228 Karar sayılı ilamının 1. bendinin kaldırılarak, hükmün bu gerekçe itibariyle davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin diğer karar düzeltme isteklerinin reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 04.02.2015 gün 2014/15764 Esas – 2015/1228 Karar sayılı ilamının 1. bendinin kaldırılarak, hükmün bu bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 15/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.