YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6944
KARAR NO : 2015/12976
KARAR TARİHİ : 03.12.2015
MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/06/2013
NUMARASI : 2003/238-2013/358
Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/06/2013 tarih ve 2003/238-2013/358 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı Ş.. Ç.. vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 01/12/2015 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av.E.. T.. ve davalı Ş.. Ç.. vekili Av. Ö.. Y.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalılardan Ş.. Ç.. ve M.. Ç..’ın Kumluca Şubesi Müdürü, M. S. Y..’ın Kumluca Şube Şefi, M.. P.. ve G.. G..’nün Şef Yardımcısı olarak görev yaptıkları sırada genel kredi sözleşmesi düzenlemeden ve teminat alınmadan çeşitli müşterilerin özlükleri kullanılarak şube yetkisini aşan ve onaysız kredi verilmesi, bunların açılan üretici kredileri ile kapatılması, üretici kredilerinin dolaylı kredi şeklinde kullandırılması, üretici kredilerinde eksik alınan ve alınmayan gecikme faizleri, TOA hesaplarında izlenen ticari krediler ile ilgili olarak T.Emlak Bankası Teftiş Kurulu Başkanlığı’nın 30/04/1999 tarih ve 1999/83-1 nolu idari soruşturma raporu ile davalıların sorumluluklarının saptandığını, davalı Ş.. Ç..i’nin 49 adet üretici kredisinde toplam 47.750.000.000 TL’lik ve 1 adet ticari kredide usulsüzlük yaptığının tespit edildiğini, banka alacağının tahsili için başlatılan icra takip dosyalarından 11 dosyada aciz vesikası alındığını, M.S.. Y…’ın sorumlu olduğu miktarın 381.523.717.484TL, M.. Ç..’ın sorumlu olduğu miktarın 359.774.669.764TL, M.. P..’ın sorumlu olduğu miktarın 217.231.309.145TL, G.. G..’nün sorumlu olduğu miktarın 120.605.010.579TL, Ş.. Ç..’nin sorumlu olduğu miktarın 21.774.669.764TL olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere tahsilde tekerrür olmamak kaydı ile anılan meblağların tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Ş.. Ç…, kendisinden tahsili istenen kredinin kullandırıldığı dönemde davacı bankanın Kumluca Şubesinde çalışmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı M.. Ç.. vekili ve G.. G.. vekili, ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, teftiş raporları, disiplin kurulu kararı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı Ş.. Ç.. vekili temyiz etmiştir.
Dava, davacı bankada şube müdürü ve şube şefi olarak görev yapan davalıların usulsüz kredi kullandırmak suretiyle zarara sebebiyet verdikleri iddiasıyla tazminat istemine ilişkindir.
Dava dilekçesinde davalı Ş.. Ç..’nin sorumluluğunu doğuran işlemin Kumluca İcra Müdürlüğü’nün 1999/203 E. sayılı dosyasına konu işlem olduğu bildirilmiştir
Mahkemece, 25.06.2010 tarihli bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir. Söz konusu raporda Kumluca İcra Müdürlüğü’nün 1999/203 E. sayılı dosyası incelendikten sonra “Borçlular ve müsebbibleri ile ilgili olarak tespitlerde bulunulan teftiş raporu ve ekleri dosya içerisinde bulunmadığından davalılardan hangilerinin bu işlemleri yaptığının belirlenemediği, dava dilekçesinde de bu durum belgeleriyle birlikte izah edilmediğinden sorumlular konusunda mütalada bulunulamayacağı” bildirilmiştir. Yine aynı raporun değerlendirmeler bölümünde “dava konusu 11 adet icra dosyası dava dosyası içerisinde yer almakla birlikte usulsüz olarak verildiği iddia olunan krediler ve sorumlularını belirleyen teftiş raporu ve eklerinin dosya arasında bulunmadığı, bu nedenle bilirkişi heyetince sorumluların belirlenemediği, anılan eksikliğin giderilmesi gerektiği” görüşü bildirilmiştir.
Davalı Ş.. Ç.. anılan rapora itiraz dilekçesinde, sorumluluğuna dayanak olarak gösterilen Kumluca İcra Müdürlüğü’nün 1999/203 E. sayılı dosyasına konu kredi borcunun 11.06.1998 tarihinde kullandırılan krediden kaynaklandığını, oysa kendisinin davacı bankanın Kumluca Şubesi’ndeki görevinden 27.03.1998 tarihinde ayrıldığını, söz konusu kredinin Kumluca Şubesi’ndeki görevinden ayrıldıktan 3 ay sonra kullandırıldığını, bu durumunun kredi teklif ve onay tablosu, göreve başlama ve ayrılış tarihlerini gösteren SGK kayıtları incelendiğinde görüleceğini, bu nedenle hakkındaki davanın reddi gerektiğini belirtmiştir.
Bu durumda mahkemece, bilirkişi raporunda belirtilen eksik belgeler, davalı Ş.. Ç..’nin rapora itiraz dilekçesinde belirttiği kredi ile ilgili belgeler ve davalı Ş.. Ç..’nin davalı bankanın Kumluca Şubesi’nde göreve başlama ve ayrılış tarihlerini gösterir SGK kayıtları getirtilip, dava konusu kredinin davalı Ş.. Ç..’nin sorumluluğunda kullandırılıp kullandırılmadığı, davalı Ş.. Ç.. döneminde kullandırıldığının tespit edilmesi halinde tazminat miktarının belirlenmesi için icra dosyasına yapılan ödemeler de nazara alınmak suretiyle davalı Ş.. Ç..’nin sorumlu olduğu meblağın belirlenmesi için davalı Ş.. Ç..’nin rapora karşı ileri sürdüğü ciddi itirazlarını karşılayacak şekilde ek rapor ya da yeni bir rapor alınıp sonucuna göre karar verilmek gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Ş.. Ç.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davalı Ş.. Ç.. yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Ş.. Ç..’ye verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı Ş.. Ç..’ye iadesine, 03/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.