YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6704
KARAR NO : 2015/13521
KARAR TARİHİ : 16.12.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/07/2014
NUMARASI : 2013/285-2014/209
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/07/2014 gün ve 2013/285-2014/209 sayılı kararı onayan Daire’nin 05/03/2015 gün ve 2014/18267-2015/3017 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, R… ibareli 5, 29, 30 ve 32. sınıf ürünleri içeren 2004/3686 no’lu markanın sahibi olan müvekkilinin “R…+Ş…” ibareli 32. sınıftaki Biralar; bira yapımında kullanılan preparatlar. Maden suları, kaynak suları, sofra suları, sodalar, tonikler. Sebze ve meyve suları, bunların konsantreleri ve özleri, meşrubatlar ürünlerini içeren 2011/24218 no’lu marka tescil başvurusunda bulunduğunu, bunun üzerine davalının 32. sınıf ürünleri içeren R.. ibareli, 2001/8566, 1995/161269 no’lu, R…. B..+Ş…ibare ve biçimli 1995/167876 no’lu, R… ibareli 2007/56794 no’lu ve R.. B…+Ş… ibare ve biçimli 2005/5072 no’lu markalarına dayanarak itirazda bulunduğunu, itirazın kabul edilerek başvurunun reddedildiğini, müvekkilinin ret kararının kaldırılması istemiyle itirazda bulunduğunu ancak, TPE YİDK tarafından itirazının reddedildiğini oysa, başvuru ile davalının R…B… ve R… ibareli markaları arasında iltibas yaratacak derecede benzerlik bulunmadığını, farklı logoları içerdiğini, müvekkilinin uzun zamandır ticari faaliyette bulunduğunu, tanınmış bir firma olduğunu, davalı markasından yararlanmak gibi bir niyetinin bulunmadığını ileri sürerek, TPE YİDK’in 2013/M-5930 sayılı kararın iptaline ve başvurunun tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, YİDK kararın usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 05.03.2015 gün 2014/18267 Esas, 2015/3017 Karar sayılı ilamıyla onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 16/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.