YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6666
KARAR NO : 2015/13519
KARAR TARİHİ : 16.12.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) ANADOLU 10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/04/2013
NUMARASI : 2013/77-2013/110
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) Anadolu 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09/04/2013 gün ve 2013/77-2013/110 sayılı kararı düzeltilerek onayan Daire’nin 08/12/2014 gün ve 2013/17992-2014/19266 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı şirkete ait emtiayı nakliyat rizikolarına karşı sigortaladığını, emtianın Türkiye’den Rusya’ya davalı taşıyıcıların sorumluluğunda taşındığını, ancak taşınan yükün büyük bir bölümünün 23.09.2008 tarihi itibariyle CMR alıcısının eline hasarlı olarak geçtiğini, tahliye öncesi yapılan kontrolde durumun tespit edildiğini ve kırılan emtianın fotoğraflarının da çekildiğini, davalıların sorumlu olduğu hasar yüzünden müvekkilinin yaptırdığı ekspertiz sonucuna göre sigortalısına 09.09.2009 tarihinde 42.858,76 USD hasar tazminatı ödediğini ve davalılara rücu hakkı doğduğunu ileri sürerek 42.858,76 USD tutarındaki tazminatın, ödeme tarihinden itibaren, bankaların bir yıl vadeli döviz hesabına uyguladıkları en yüksek döviz faizi ile birlikte zarar sorumlusu davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 08.12.2014 gün 2013/17992 E, 2014/19266 K sayılı ilamıyla düzeltilerek onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 16/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.