YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6664
KARAR NO : 2015/13513
KARAR TARİHİ : 16.12.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/02/2014
NUMARASI : 2010/951-2014/39
DAVACI : Y.. Ş..
DAVALI : A.. A..

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 26/02/2014 gün ve 2010/951 – 2014/39 sayılı kararı onayan Daire’nin 29/12/2014 gün ve 2014/10116 – 2014/20441 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı banka şubesinin mutap olduğu müvekkiline ciro yoluyla alışveriş karşılığında verilen keşidecisi A…. A…. olan 73.000 TL’lik çekin karşılıksız çıktığını ve adı geçene yönelik Bakırköy 7. İcra Müdürlüğü’nün 2008/5377 Esas sayılı dosyayla yapılan takibin semeresiz kaldığını, davalı bankanın sahte kimlik sahibi bir şahsa basiretsiz bir şekilde çek karnesi verdiğinin ceza dosyaları ile de sabit olduğunu ileri sürerek şimdilik 1.000,00 TL’nin davalıdan faizi ile tahsiline karar verilmesi talep ve dava etmiş, yargılama sırasında talebini 36.500,00 TL’ye çıkartmış, 1.000,00 TL icra masraflarının da davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin her türlü araştırmayı yaparak çek karnesi verdiğini, dava dışı kişi tarafından sunulan evrakların iğfal kabiliyetine haiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 29.11.2014 gün 2014/10116 E, 2014/20441 K. sayılı ilamıyla onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 16/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.