YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6598
KARAR NO : 2015/8215
KARAR TARİHİ : 12.06.2015
MAHKEMESİ : MALATYA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/03/2014
NUMARASI : 2012/229-2014/166
Taraflar arasında görülen davada Malatya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/03/2014 tarih ve 2012/229-2014/166 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket ile sigortalısı G. Nakliyat Lojistik Akaryakıt Gıda San. Tic. A.Ş. arasında nakliyat emtia abonman ve yurtiçi taşıyıcı sorumluluk sigorta poliçeleri düzenlendiğini, davalı tarafından taşınan emtianın taşıma sırasında hasarlandığını, sigorta poliçesi kapsamında hasar bedelini sigortalıya ödendiğini ileri sürerek, 40.050,00 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı sigorta şirketinin müvekkiline husumet yöneltemeyeceğini, davanın zamanaşımına uğradığını, hasarın meydana gelmesinde müvekkili şirketin herhangi bir kusurunun olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava dışı Ç.Yem Besicilik San. ve Tic. A.Ş ile asıl taşıyıcı G. Nak. Loj. Akaryakıt Gıda San. Tic. A.Ş. arasında yapılan nakliye sözleşmesi gereği taşıma sırasında alıcıya teslime kadar meydana gelecek hasarlardan taşıyıcının sorumlu olduğu, dava konusu emtianın alt taşıyan sıfatı ile davalı tarafından taşınması sırasında zarar gördüğü, davacı sigorta şirketinin sigorta poliçesi uyarınca zararı karşıladığı, sigorta şirketinin sigortalısına yaptığı ödeme nedeniyle TTK’nın 1301. maddesi uyarınca rücu hakkının bulunduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne, 40.050,00 TL’nin 19/12/2011 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Ancak davacı vekili, dava dilekçesinde alacağa ödeme yapıldığı tarihten itibaren faiz işletilmesini talep etmiş olup ödemenin 29/12/2011 tarihinde yapıldığı anlaşılmasına rağmen mahkemece 19/12/2011 tarihinden itibaren faiz işletilmesi doğru olmayıp kararın bu nedenle bozulmasına karar vermek gerekmekte ise de: yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabülü ile hüküm fıkrasının 2. bendinde …19/12/2011….” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine ….”29/12/2011 …” ibaresinin eklenmek suretiyle kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 12/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.