YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6214
KARAR NO : 2015/13939
KARAR TARİHİ : 30.12.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 3. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/12/2008
NUMARASI : 2007/53-2008/357
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25.12.2008 tarih ve 2007/53-2008/357 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2005/04293 sayılı tasarım tescil başvurusuna karşı davalın ’nin kendisine ait 2005/02533 nolu tasarımını mesnet göstererek itirazda bulunduğunu, itirazın TPE YİDK tarafından kabul edilerek müvekkilinin başvurusunnun reddedildiğini oysa başvuru tasarım ile redde mesnet tasarımın farklı olduğunu ileri sürerek, YİDK’nun 2006/T-732 sayılı kararının kaldırılarak müvekkili adına yapılan 2005/04293 numaralı tasarımın tescil işlemlerinin devamı ile müvekkili adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, Enstitü işlemlerinin usule ve KHK hükümlerine uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı . vekili, dava konusu tasarımın müvekkilinin tescilli tasarımının aynısı olup, yenilik ve ayırt edicilik niteliğinin bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacıya ait 2005/04293 sayılı profil tasarım başvurusunun, profilin son kullanıcı tarafından algılanabilecek dış görünümünün değil, dikine kesitinin görünüşüne ait bulunması itibariyle, normal kullanım sırasında son kullanıcı tarafından görülebilir olma özelliğini taşımadığı, bu nedenle 554 sayılı KHK’nin 3. maddesindeki tasarım tanımına uygun düşmediği, diğer taraftan bir an için davacı tasarımlarının son kullanıcı tarafından görünebilir olduğu kabul edilse dahi davacıya ait tasarımların, davalı tasarımlarından iç kesitleri itibariyle bir kısım küçük farklılıklar içerdiği, ancak bu farklılıkların tasarımı ayırt edici kılmaya yeterli olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve uyuşmazlık konusu profil kesit tasarımının tamamlanmış ürün haline geldiğinde, nihai kullanıcı tarafından görülemeyecek olduğunun belirlenmiş olmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 27,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 30.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.