YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6206
KARAR NO : 2015/13166
KARAR TARİHİ : 09.12.2015
MAHKEMESİ :…FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2013/77-2013/257
Taraflar arasında görülen davada ….Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/12/2013 gün ve 2013/77-2013/257 sayılı kararı onayan Daire’nin 24/11/2014 gün ve 2014/11295-2014/18260 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “S…” ve “S…” ibareli tescilli ve tanınmış markalarının bulunduğunu, davalının 2010/66775 sayılı, müvekkili ile aynı sınıflardaki “L… S… S…” ibareli marka tescil başvurusuna müvekkilinin yaptığı itirazın davalı Kurum tarafından reddedildiğini, ancak davalı markasının tescili halinde benzerlik nedeniyle iltibas oluşacağını ileri sürerek davalı T..P..E.. YİDK’nın 2013-M-1041 sayılı kararının iptalini, 2010/66775 sayılı markanın tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı T..P..E.. vekili, davacının itiraza mesnet markaları ile başvuruya konu işaret arasında benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı (müddeabihi devreden) M.. G.., dava konusu markayı B… D… Yaşam Ürn. San. ve Tic. Ltd. Şti’ye devrettiğini, kendisine husumet yöneltilemeyeceğini, markaların birbirine benzemediğini, esas unsurun “Lokman” ibaresinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 24.11.2014 gün 2014/11295 E, 2014/18260 K sayılı ilamıyla onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve işaretlerin bir bütün olarak bıraktıkları izlenim itibariyle 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesine yol açacak derecede benzer bulunmasına göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442 maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 09/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.