YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6058
KARAR NO : 2015/13480
KARAR TARİHİ : 15.12.2015
MAHKEMESİ : MANAVGAT 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/11/2013
NUMARASI : 2011/217-2013/690
Taraflar arasında görülen davada Manavgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/11/2013 gün ve 2011/217-2013/690 sayılı kararı onayan Daire’nin 23/12/2014 gün ve 2014/12556-2014/20308 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil şirket ile davalı borçlu şirket arasında ticari ilişki nedeniyle cari hesap ilişkisinin mevcut olduğunu, kamyon kira bedeli olarak ve şantiye içi nakliye işi olmak üzere toplam 58 adet fatura düzenlendiğini, davalı şirket tarafından bu faturaların büyük bir kısmının ödendiğini fakat 77.220,00 TL’nin ödenmediğini, bu alacak için icra takibi yapıldığını, davalının takibe haksız olarak itiraz ettiğini, davalı şirket kayıtları üzerinde yapılacak inceleme ile iddialarının kanıtlanacağını ileri sürerek itirazın iptaline, takibin devamına ve haksız yere itiraz eden borçlunun %40 icra inkar tazminatına mahkum edilmesine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında herhangi bir ticari ilişkinin bulunmadığını, müvekkil şirketin tüm kazancının aynı zamanda davacı şirketin de ortakları olan yetkili müdürleri tarafından hayali fatura ve belgelerle hortumlandığını, davaya konu edilen alacağın bu şekilde hayali fatura ve belgeler düzenlenerek davalı şirketten haksız kazanç temin etmek amacıyla oluşturulduğunu, şirketin defter ve kayıtlarının dahi gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 15/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.